W styczniowym numerze „Gazety Łańcuckiej” opublikowany został mój wywiad z Panem Jacentym Skrętem na temat rozwoju tenisa ziemnego w naszym regionie. Dowiedziałam się wtedy sporo o łańcuckich tradycjach tenisowych. Teraz zaś postanowiłam sprawdzić, jak one wyglądają w porównaniu z aktualną sytuacją.
Szkoła, praca, dom codziennie zmuszają nas to wstania z łóżka. Stres i monotonia zniechęcają do działania. Co zrobić, aby wstając z łóżka, nie myśleć, jak przetrwać kolejny beznadziejny dzień? Jak odnaleźć w sobie ziarno optymizmu?
Spędzając wolny czas, w piątkowy wieczór poczułam chęć obejrzenia ciekawego filmu w telewizji. Przeglądając propozycje poszczególnych kanałów, dostrzegłam interesujący tytuł: „Tańczący z wilkami” w reżyserii Kevina Costnera. Nieco przestraszył mnie gatunek westernu, który dotąd uważałam za nudny. Jednak pomyślałam, czemu by nie obejrzeć skoro oznaczono go hasłem „Obejrzyj koniecznie”, a w opinii filmu dodano, że zdobył 7 Oskarów.
Rozmawiam z Julią Pelc, uczennicą II LO w Łańcucie, która jest także absolwentką szkoły muzycznej.
Dzisiejsze komórki to małe i eleganckie mini-komputery, łączące w sobie funkcje dziesiątek urządzeń. Lecz nie zawsze tak było…
„Inny nie znaczy gorszy”…, ale kim jest „Inny”? Pierwsze skojarzenie – inny kolor skóry, drugie – charakterystyczny wygląd, trzecie – niepełnosprawność fizyczna lub psychiczna. Ten tekst jednak skupia się na inności, która otacza nas na co dzień, przejawia się w sposób mniej widoczny i na pierwszy rzut oka nie powinna mieć negatywnych skutków. Inność ta dotyczy osób, które z różnych względów: finansowych, czy ze względu na własne upodobania nie noszą markowej odzieży, nie słuchają modnej muzyki lub mają odmienne zainteresowania.
Opuszczony, stary, zarośnięty drzewami dom skrywa w sobie pewną tajemnicę. Nie zawsze możemy być pewni, że wprowadzając się do nowego miejsca sami nie staniemy się tajemnicą.
Film „Oko” jest horrorem, który idealnie pasuje na zimny wiosenny wieczór. Jego reżyserem jest Xavier Palud, który stworzył wiele fenomenalnych filmów. Ten horror także mnie nie zawiódł.
Quentin Tarantino chciał uczynić swój ósmy film specjalnym. I takim on niewątpliwie jest. Jednak by powstało dzieło wyjątkowe, klasyczna formuła tego reżysera musiała zostać zmodyfikowana. Czy wyszło to „Nienawistnej Ósemce” na dobre?
Jest rok 2001, małe nikomu nieznane niemieckie studio Piranha Bytes ukazało światu swoja pierwszą produkcję – Gothic. Grę, która zatrzęsła gatunkiem Action RPG, lecz ostatecznie została skazana na krzywdzące miano „średniaka”, za wyjątkiem Polski, gdzie ma status kultowej i gracze dalej chętnie do niej wracają.
