Wieczór. Wiadomość. Czytam i płynie łza, bo wzrusza myśl, że w znanej od kilku lat osobie, w ciszy, dojrzewały akceptacja i odwaga, żeby podzielić się ważnym i trudnym doświadczeniem. Podzielić się również z Wami. „Mam 20 lat i od 10 jestem chora na epilepsję. Zaakceptowałam ten fakt i pogodziłam się z nim, bo przecież nie zmienię rzeczywistości. Mogę jednak powiedzieć innym, co czuje osoba chora.”
Jak co roku nasza szkoła uczestniczy w przygotowaniu Narodowego Czytania w odsłonie łańcuckiej. Spotykamy się 8 września na plantach, gdzie oprócz lektury “Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego i Antologii Niepodległości przedstawimy też scenki z powieści. A oto, jak zapraszamy mieszkańców naszego miasta :)
Od kilku lat nasza szkoła włącza się w organizację łańcuckiej odsłony Narodowego Czytania. W tym roku, przygotowując się do lektury “Wesela” Stanisława Wyspiańskiego, przygotowaliśmy zwiastun imprezy, a naszym plenerem stało się ciekawe i warte odkrycia miejsce w okolicach Łańcuta – chata poety, Jana Raka, w Husowie.
Gdy kilka lat temu zaczęłam towarzyszyć klasom „dziennikarskim”, miałam nadzieję na różne efekty. Doskonalenie warsztatu, krystalizowanie światopoglądów… W ostatnich latach moi uczniowie opublikowali kilkaset tekstów – lwią część tutaj na YoungFace.TV, inne na stronach instytucji, a także w mediach lokalnych i ogólnopolskich. Artykuły, („cięte” czasem) felietony, wywiady, których bohaterowie znajdowali się niekiedy „na wyciągnięcie ręki”, reportaże oparte na obserwacjach młodych, choć już wnikliwych, oczu… Las tematów – od społecznych i popularnonaukowych, poprzez kulturę, po sport. Chodzi o przechwałki? W żadnym wypadku. Statystyki? Nie. Nie przewidziałam bowiem w najśmielszych oczekiwaniach, że najpiękniejszym doświadczeniem, które urosło w moim odczuciu do autentycznego zachwytu, będzie po prostu… radość poznawania. Ten piękny stan, gdy niknie poczucie czasu polonistki, pierwotnego czytelnika tekstów, który zamienia się w słuchacza głosów – młodych i ważnych.
Po naszych szkolnych korytarzach chodzą pasjonaci i wie o tym każdy, kto choć przez chwilę z nimi rozmawiał. Jednym z nich jest Michał Daszkiewicz. Swoje zainteresowanie militariami realizuje wieloaspektowo: poprzez studiowanie historii uzbrojenia, a także treningi strzeleckie. Spełnianiu tej pasji służą również świadomość jej sensu społecznego oraz dzielenie się wiedzą i doświadczeniem z innymi.
Hasło “szkolne dziennikarstwo” kojarzy się często anachronicznie z oficjalnymi i “grzecznymi” recenzjami wytworów kultury (bardzo) wysokiej lub zleconymi zadaniami na sztampowy temat. Może być inaczej i często jest – czego dowodem YoungFace.TV. Młodzież może jednak także całkiem poważnie zaistnieć w mediach lokalnych. Oto jak to jest u nas.
Biurko – obowiązkowy element „wystroju” sali lekcyjnej, ale też przedmiot symboliczny. Choć nie ma już katedr (na szczęście!), nauczycielski mebel nadal w powszechnej świadomości niesie znaczenia powiązane z uprzywilejowaną pozycją, „władzą” i wyraźną granicą: „tu ja, a tu wy”. Nie ma dyskusji, w większości klas biurko być musi, ale czasem dla nauczyciela może być też przekleństwem. I tu następują absurdalne (oby tylko pozornie) dywagacje nauczycielskie: jak oswoić biurko? ;)
