Skromna, pogodna, zdeterminowana, zawsze z uśmiechem na twarzy, stawia sobie cele, bo wie, że tylko dzięki takim osiągnie sukces. Jej pasją są podróże, lubi aktywnie spędzać czas, taka właśnie jest moja kuzynka – Maria.
… mam inne poglądy niż Ty, nie wyglądam tak, jak Ty, nie mam takiej figury, jak Ty, nie ubieram się tak, jak Ty, bo nie pochodzę z zamożnej rodziny, jak Ty, ale mam własne zdanie – w przeciwieństwie do ciebie.
W polskiej tradycji zakorzenionych jest wiele ważnych i cennych wartości. Przekazywane one były z pokolenia na pokolenie, z ojca na syna. Rodzice, od najmłodszych lat wpajali swoim dzieciom potrzebę i obowiązek szacunku do drugiego człowieka. Teraz jednak stał się on rarytasem, dobrem luksusowym, które leży na dnie starej szafy i czeka na wyjątkowy moment. Zapomnieliśmy o szacunku do drugiego, o okazywaniu sobie życzliwości. Jakby się mogło powszechnie wydawać, ten problem występuje nie tylko wśród młodzieży.
Rozmowę przeprowadziłam z moim tatą – Jackiem Machem, człowiekiem, który już od 15 lat przemierza Europę samochodem ciężarowym.
Młody człowiek coraz częstej ucieka w „świat ekranów” – komputera, telewizora czy telefonu. Czy wynika to z jego nawyków, gdyż zabiegani rodzice coraz mniej czasu poświęcają dziecku, a „wynagradzają” mu to poprzez zakup nowej gry? Czy też dzisiejszy nastolatek nie widzi dla siebie innego zajęcia, tylko „ślepe” wpatrywanie się w szklane ekrany?
