Poobijane łokcie, często wgniatające się w żebra bandy reklamowe, tłumy ludzi…, ale za to ile satysfakcji! Zwłaszcza, gdy wraca się do domu po pierwsze po wygranym meczu, a po drugie – z kilkoma jakże cennymi zdjęciami. To dodatkowo potęguje wartość kibicowania i sprawia, że takie chwile są niezapomniane. Oto kilka zdjęć z mojej dość dużej kolekcji. Zapraszam do dzielenia mojej radości kibicowania!
Ludzie uważają, że do koszykówki nadają się tylko gracze wysocy, bo łatwiej jest im trafiać do kosza lub zablokować czyjś rzut. Ale to nie znaczy, że niskich graczy należy już na wstępie odrzucać. Wzrost nie powinien być jedynym kryterium oceny zawodnika, a niestety coraz częściej tak jest. Nikt nie zauważa tego, że mniejsi koszykarze są szybsi i bardziej skoordynowani od tych tak zwanych „wieżowców”.
Mecz reprezentacji w siatkówce mężczyzn. Hala wypełniona po brzegi. Tłum ludzi, których nie znam, a w jakimś stopniu nie są mi obojętni. To z nimi tworzę historię. Chwile dosłownie niezapomniane, nie do opisania, zawierające w sobie tak wiele pozytywnych emocji. Ten moment, gdy podczas kibicowania stajemy się jednością. Zapominamy o złych, codziennych rzeczach, by wspólnie poddać się duchowi dopingu. Wszyscy jesteśmy ubrani w biało-czerwone barwy i z całych sił wspieramy naszych sportowców. Nie liczy się, kto skąd pochodzi, czym się zajmuje, w jakim jest wieku. To przecież nie ma znaczenia! Najważniejsze jest, że podczas takich meczów dostrzegamy, ile mamy wspólnego.
Od wielu lat kibice koszykówki na Podkarpaciu z utęsknieniem czekają na mecze pomiędzy dwiema drużynami z tego regionu, na tak zwane Derby Podkarpacia. Drużyna gospodarzy – Sokół Łańcut, którą bacznie trenuje Dariusz Kaszowski, 10 stycznia podejmowała we własnej sali drużynę MOSiRu Krosno, której trenerem jest Michał Baran.
Nie możemy już tak mówić. A zwłaszcza od czasu kiedy w NBA mamy swojego przedstawiciela, Marcina Gortata, który jest jedynym Polakiem na parkietach najlepszej ligi koszykówki. Jego nienaturalny wzrost i zdolności, jakie prezentuje na boisku, zdecydowanie wyróżniają go wśród najlepszych koszykarzy na świecie. Dodatkowo jego ogromna skromność, która jest proporcjonalna do jego wzrostu oraz uprzejmość i pomoc, jakie prezentuje poza boiskiem, czynią go idolem dla wielu ludzi. Na przykład dla mnie.
Trzy miesiące temu nasi siatkarze zdobyli Mistrzostwo Świata. Trzy miesiące temu przeszli do historii. Trzy miesiące temu stanęli na najwyższym stopniu podium i odbierali złote medale. I to właśnie trzy miesiące temu byłam najszczęśliwszym kibicem!
