Wielu z nas zachwyca się krajobrazami, kuchnią czy kulturą słonecznej Italii. Jak jednak wygląda tam codzienne życie? Najlepiej wie o tym moja mama, która przez ostatnie dwadzieścia lat, była częstym gościem tamtych rejonów.
Zawsze lubiłem historię. Czytałem o żywych „pochodniach Nerona”, ale nie myślałem, że płonęły one jeszcze w XX wieku. Tymczasem można je zobaczyć w filmie Wojciecha Smarzowskiego „Wołyń”, który miał premierę 23 września 2016 roku.
“Kimi no Na wa.” to film, który zawładnął sercami fanów japońskiej animacji na całym świecie. Jeszcze przed premierą dzieła Makoto Shinkaia, w 2016 roku, wiadomym było, że o tej mieszance fantasy, romansu i dramatu będzie głośno. Produkcja odniosła komercyjny sukces, ocierając się równocześnie o nominację do Oscara.
Są zwierzętami rodzinnymi, lubią być w centrum uwagi. Jedne małe, inne duże, z długą sierścią i krótką. Jednak najbardziej kochamy te, które nie mają rodowodu, są jedyne w swoim rodzaju, nie „skopiowane”– mowa oczywiście o słodkich kundelkach. Dla jednych są okropnymi psami bez żadnych szczególnych cech, jednak dla innych są wyjątkowe. Jednak nieraz są traktowane w okrutny sposób. W tym artykule poruszę problem zwierząt, które są kochane, szanowane, ale później stają się problemem. Zwłaszcza… dla osób dorosłych.
„Dusigrosz” to zabawna francuska komedia w reżyserii Freda Cavage’a. Głównym bohaterem jest Francois Gauthier (w tej roli świetny Dany Boon), który jest chorobliwym skąpcem, oszczędzającym na wszystkim, nawet na zdrowiu.
Oryginalna, kolorowa, unikalna, awangardowa – te słowa najlepiej określają współczesną modę japońską. Jest w niej wiele stylów, które bardzo się różnią, ale mają jedną wspólną cechę: strój ma być kreatywny i nie może być nudny!
Nie każdy lubi się bać, nie dla każdego więc są horrory i wszystko, co z nimi związane. Miłośnicy takiego rodzaju wrażeń mogą bez problemu wymienić kilka lub kilkanaście tytułów. Są też tacy, którzy czytają mroczne opowiadania lub grają w gry komputerowe. To właśnie one zrobiły na mnie ostatnio spore wrażenie, a szczególną uwagę przyciągnęła jedna: „Until dawn” („Do świtu”).
Śmieszne obrazki, wesołe filmiki, ciekawe historie, youtuberzy z głowami pełnymi pomysłów, kursy wizażu, mecze różnych reprezentacji, gry, portale społecznościowe, czaty… Niewielu rodziców zdaje sobie sprawę z tego, co ich dzieci robią w Internecie, z kim rozmawiają, co oglądają.
Phil Collins to artysta, który w moim sercu zawsze będzie miał szczególne miejsce. Nie znam osoby, która nie kojarzyłaby jego utworów (chociażby szlagierów takich jak „Against all odds”, „In the air tonight”, czy sztandarowego „Another Day In Paradise”). Jednak treści prezentowane przez zespół „The Phil Collins Big Band” mogą stanowić zagadkę dla „jazzowego laika”. Jazzowego, ponieważ właśnie w tym stylu, w roku 1999 została nagrana płyta „A Hot Night in Paris” w aranżacji samego Phila Collinsa oraz grupy Genesis, z którą koncertuje artysta. Sama płyta liczy 10 instrumentalnych coverów (i nie tylko).
Nazwy nikomu nie trzeba przedstawiać. Zapewne każdy w Polsce słyszał choćby jedno słowo na temat pluszowego owocu czy warzywa z Biedronki. Akcja marketingowa tego przedsięwzięcia miała być dobrą zabawą, tylko szkoda, bo ludzie nie rozumieją, że czasy komuny się skończyły i o daną rzecz nie trzeba walczyć, tak jak ma to niestety miejsce w sieciach supermarketu. Drodzy Państwo przedstawiam bitwę o Świeżaka!
