Czy nudzicie się w długie, zimowe wieczory? Dobrym sposobem na zabicie dłużącego się czasu jest lektura ciekawej książki. Świetnie, jeśli jest to tekst związany z naszymi codziennymi problemami. Ja znalazłam książkę pt. „Zapiski nastolatki (nie) takiej jak inne”. Autorką tej historii jest znana z serii książek „Tybald” Barbara Wicher.
Wszyscy zebrani słuchali pana Sławomira Kopra z ogromnym zaciekawieniem. Pisarz wyjaśnił nam, jak wygląda jego praca oraz standardowy dzień. Nie obyło się również bez anegdot z życia historyka. Atmosfera panująca na spotkaniu była wspaniała. Przybyli goście co chwilę wybuchali śmiechem, gdyż pan pisarz okazał się być bardzo wesołym i przesympatycznym człowiekiem. Ucieszył nas również fakt, że jak mówi sam autor, jego dzieła pisane są językiem prostym.
Co wiecie o patronie swojej szkoły? Jak promujecie wiedzę na jego temat? My przenieśliśmy patrona szkoły w czasy współczesne.
Z sukcesem w świecie jest jak z grą w Lotto. Raz trafisz, raz nie. Wszystko zależy od tego, jak zaczniesz, kiedy oraz ile włożysz w to pracy. Przed współczesnym nastolatkiem rozciągają się praktycznie nieograniczone możliwości kształcenia się i osiągania sukcesów. A te każdy definiuje inaczej. Dla jednych będzie to wymarzona praca na dobrym stanowisku. Lecz sukcesem może być także odbycie dalekiej podróży. Niezależnie od tego, co nastolatek chce osiągnąć, musi ciężko pracować i wierzyć, że to właśnie on osiągnie w swoim życiu sukces.
Wszystkim miłośnikom „Sagi Zmierzch” szczególnie polecam książkę Stephenie Meyer „Przewodnik po Sadze Zmierzch”. Ten przewodnik pozwoli wszystkim fanom lepiej poznać świat urzeczywistniony w sadze. Moim zdaniem dużo się dowiedziałam o autorce i różnych wątkach z książek sagi.
Lektury nie należą wśród nastolatków do pożądanych książek, jednak bywa, iż niektóre z pozycji literackich zaskakują nas w trakcie czytania. Taką książką jest właśnie „ Dywizjon 303”, utwór napisany przez Arkadego Fiedlera pod bezpośrednim wrażeniem wypadków wojennych, rozgrywających się w 1940 roku. Jest to bardzo szczegółowo napisana historia wojenna.
Wszystkim miłośnikom świata i podroży proponuję serię książek Martyny Wojciechowskiej „Kobieta na krańcu świata”. Skąd wziął się pomysł napisania takiej serii? Otóż autorka przemierzyła kulę ziemską w poszukiwaniu bohaterek do swojego programu telewizyjnego „Kobieta na krańcu świata”. Wówczas wpadła na pomysł napisania książek o tych kobietach. Dzisiaj chcę przedstawić Wam pierwszą z nich.
Sięgając po tę książkę, nie byłam nastawiona pozytywnie, gdyż sam tytuł, jak i czarno – biała oprawa graficzna, ukazująca czaszkę człowieka oraz informację o szokującej relacji piętnastoletniej narkomanki z Berlina Zachodniego, nie zachęcała mnie do jej przeczytania. Niewątpliwie już na samym początku budziła ona moje mieszane uczucia. Taka zawartość miała stanowić lekturę gimnazjalisty? No cóż , mimo wszystko postanowiłam zmierzyć się z tą pozycją.
Projekt polegał na przygotowaniu inscenizacji bajki pt.”Złota rybka” dla dzieci z przedszkola. Gimnazjaliści musieli dokładnie zapoznać się z treścią utworu, a następnie wcielić się w przydzielone role odtwarzanych postaci i zwierząt występujących w utworze.Nad realizacją projektu czuwały panie z biblioteki szkolnej.
“Próba mikrofonu mnie zdeprymowała. Usłyszenie pierwszych swoich słów to bardzo ciekawe doświadczenie. Podczas czytania byłam bardzo zdenerwowana. Dłonie, w których trzymałam tekst, strasznie mi się trzęsły. Ale mniej więcej w połowie tekstu trochę się odprężyłam i przestałam przejmować mikrofonem. Jednak, kiedy nagranie zostało odtworzone, otworzyłam szeroko oczy ze zdziwienia i pomyślałam: Czyj to głos? Było to naprawdę niezwykłe, bo dowiedziałam się czegoś nowego o sobie. “
