Istnieją artyści jednej chwili, ale i tacy, którzy są aktualni zawsze. Osiecka bez wątpienia zalicza się do tych drugich. Stąd pewnie nieustająca pamięć o niej i mnogość wykonań jej utworów. Może to przez jej niejednorodność – dziecięca figlarność i melancholijna liryczność, porównywalnie chwytające za serce.
Trzy miesiące temu obejrzałam film Spike’a Jonse’a pod tytułem “Ona” (2014), w którym główne role grają wspaniały Joaquin Phoenix i Scarlett Johansson. Jednak aktorka ta nie pojawia się ani razu w filmie, ponieważ gra… głosem.
W czasach, gdy wytwórnie prześcigają się w wypuszczaniu kolejnych sequeli komputerowo wygenerowanych produkcji, film czarno biały zdaje się mieć bardzo ograniczone szanse dotarcia do młodego odbiorcy. Sam również zauważyłem u siebie pewien rodzaj uprzedzenia wobec dzieł filmowych starej daty. Czy widz rozpieszczony przez efektowne zbliżenia i najazdy na stworzone przez grafików obrazy obawia się, że w produkcji pozbawionej kolorów niewiele zobaczy ?
Od dawna na naszych ekranach brakowało dobrego filmu o miłości. „Pamiętnik” właśnie taki jest – ciepły, romantyczny. Reżyser, Nick Cassavetes, pokazał, że prawdziwa miłość przetrwa wszystko. Film ten powstał na podstawie bestsellerowej powieści Nicholasa Sparksa pod tym samym tytułem.
Dzięki twórcom serii „American Horror Story”, Ryanowi Murphy’emu i Bradowi Falchukowi, w pierwszym sezonie mieliśmy okazję przenieść się do nawiedzonego domu. Następna historia z ich produkcji nosi wymowny tytuł „Asylum”, chociaż z prawdziwym azylem ma niewiele wspólnego.
W 2012 roku przed tak zwanym „końcem świata” Lorene Scafaria postanowiła przybliżyć ludziom jego wizję i stworzyć film pt. „Przyjaciel do końca świata”.
