W sobotę 21 listopada 2015 roku, o godzinie 18:00 w Dębnowskim Ośrodku Kultury odbyła się uroczystość z okazji 24. rocznicy Klubu Abstynenta „Życie” w Dębnie. Rozpoczęła się ona przedstawieniem historii klubu przez ich członków i zaproszonych gości. Następnie wystawiłyśmy sztukę pt. ”Czy potrafisz się wyrwać?”.
Oto wywiad z Pawłem Wolskim – cenionym mechanikiem samochodowym. Zajmuje się on naprawą samochodów od ponad dwudziestu lat. Jest ceniony w środowisku. Specjalizuje się w naprawach aut francuskich, ale nieobce są mu również marki z innych krajów.
W niedzielny wieczór, 21 lutego 2016r., wraz z mamą, postanowiłam obejrzeć film w reżyserii Jana Komasy pt. “Miasto 44”.
Dzień dobry. Proszę się przedstawić.
– Dzień dobry. Nazywam się Adam Zieliński.
– Jest Pan niepełnosprawny. Jeździ na wózku. Proszę nam opowiedzieć , jak do tego doszło.
– Pewnego, zimowego dnia jechałem samochodem. Temperatura oscylowała w okolicach zera stopni Celsjusza. Nie zwracałem za bardzo uwagi na stan nawierzchni drogi. Przekroczyłem dozwoloną szybkość. Wpadłem w poślizg. Samochód zjechał na pobocze i uderzyłem w drzewo. Zostałem sparaliżowany od pasa w dół. Nogi odmówiły mi posłuszeństwa. Od tamtej pory poruszam się na wózku inwalidzkim.
– Jak zmieniło się Pana życie po wypadku?
– Większość czasu spędzam w domu. Straciłem pracę. Dostałem rentę.
– Jak szybko przyzwyczaił się Pan do nowej sytuacji?
– Z początku ciężko było mi się przyzwyczaić. Straciłem mobilność. Każda próba przemieszczenia się była uzależniona od mojego wózka.
– Jak Pan sobie radzi z codziennymi czynnościami?
– Wszystkie czynności domowe robię sam. Natomiast gdy muszę wyjść, jestem uzależniony od pomocy innych. Mieszkam na drugim piętrze w bloku, w którym nie ma windy.
– Czy rodzina Panu pomaga?
– Mój brat mi pomaga. Mieszka w tym samym mieście. Jak mam sprawę do załatwienia, przyjeżdża i znosi mnie na parter, a następnie wozi po sklepach i urzędach.
– Jakie są Pana największe problemy w związku z niepełnosprawnością?
– Przede wszystkim przemieszczanie się. Infrastruktura w moim mieście nie jest przystosowana do osób niepełnosprawnych. Nie mogę podjąć żadnej pracy, gdyż nie ma ofert dla ludzi o tak poważnej niepełnosprawności jak moja. Poza tym i tak nie miałbym jak dostać się do zakładu pracy.
– Jak wygląda teraz Pana sytuacja finansowa?
– Moja sytuacja finansowa pogorszyła się. Renta jest dwa razy mniejsza, niż moje byłe wynagrodzenie. W ciągu miesiąca dokonuję wielu kompromisów.
– Mam nadzieję, że Pana sytuacja się poprawi. Chciałabym Panu podziękować za przeprowadzony wywiad.
– Proszę bardzo. Było mi niezmiernie miło. To ciekawe urozmaicenie mojej codzienności.
Niepełnosprawność wywraca życie do góry nogami. Zamyka ona pewien etap w życiu człowieka. Egzystencja staje się bardziej monotonna.
2 maja w Polsce obchodzone jest Święto Flagi i z tej okazji uczniowie Gimnazjum Publicznego im. Arkadego Fiedlera w Dębnie wyszli na ulice miasta, by wręczyć przechodniom symboliczne, własnoręcznie robione, flagi Rzeczypospolitej Polskiej.
Jagoda Szymczyk wykonała reklamę, w której główną rolę zagrała Klaudia Kreczmer oraz … książka “To” Stephena Kinga. Plusem filmiku jest sceneria, w której była ona nagrywana – pokój nastolatki. Możemy więc wnioskować, iż jest ona skierowana do młodzieży. Ponadto bardzo podoba mi się, że w reklamie nie użyto ani jednego słowa, a mimo tego przekaz jest jasny i klarowny. Cieszę się także, że moi rówieśnicy są skorzy do pomocy swoim koleżankom, kolegom. Jak widać, od dobrych ocen, “przysłowiowego wyścigu szczurów” i rywalizacji, ważniejsza jest przyjaźń, dobre stosunki z klasą oraz czyste sumienie.
Jest to idealny film dla osób, które poszukują niebanalnych historii, tajemnicy, zwrotów akcji, a także zaskoczeń.
Wszyscy wiedzą, że w niektórych sklepach z pirotechniką sprzedają artykuły osobom niepełnoletnim. W dzisiejszych czasach w co drugim sklepie można bez problemu kupić petardy, mimo że nie masz 18 lat. Policja wiele razy już ostrzegała, że zabawa z pirotechniką może grozić cięzkim kalectwem. W szkołach są prowadzone lekcje uświadamiające, ale młodzież i dzieci i tak wiedzą swoje. Niestety – jak dojdzie dojdzie do tragedii – to mówimy sobie “dlaczego wcześniej nie pomyślałem”?
