Mam koleżankę Karolinkę. Zaprzyjaźniliśmy się w Centrum Zdrowia Dziecka. Chorujemy na tą samą chorobę. Karolinka cały czas przebywała w szpitalu. Tu miała obchodzić urodziny. Na spotkaniu naszej grupy z Wolontariatu zaproponowałem, żebyśmy zrobili niespodziankę w postaci samodzielnie wykonanych kart urodzinowych.
Poświęcić swój cenny czas, który gna jak szalony i którego ciągle brakuje, odłożyć na bok wszystkie inne przyjemności, tak zorganizować swój dzień, aby obowiązki i powierzone zadania mogły zostać zrealizowane wcześniej lub później, wreszcie – przełamać w sobie lęk i wewnętrzny opór, że „nie umiem, nie potrafię, nie nadaję się do tego…”
Lubelskie pola skrywają dużo tajemniczych przygód i ciekawych historii. Jedną z nich jest ta którą wam chcę opowiedzieć. Kto ciekawy zapraszam.
“Moja babcia zawsze mówiła, że ludziom trzeba pomagać, bo jak sami będziemy potrzebowali pomocy, to ona do nas zawsze przypłynie. Z innego portu, ale przypłynie.”
Przed nami czas odpoczynku od nauki. Mam nadzieję, że będzie to czas wesołej zabawy. Może pogoda zrobi nam niespodziankę i na dworze będzie biało … zjawiskowo.
21 i 22 stycznia to szczególny dzień dla każdego wnuka i jego dziadków.
-80x80.jpg)
