Bilety na ten koncert rozeszły się w bardzo szybkim tempie, czemu chyba nie można się dziwić. Dlatego też żadnym zaskoczeniem nie była dla mnie frekwencja po przybyciu do klubu. Muzycy nie pojawili się na scenie zbyt prędko, jednak chwila oczekiwania nie wpłynęła negatywnie na odbiór.
9 kwietnia 2015r. wraz z uczniami klas 0g, I c i I e oraz p. Małgorzatą Łupińską, p. Małgorzatą Tomaszewską i p. Leszkiem Jaworem wybrałyśmy się na wycieczkę do Warszawy. Pierwszym punktem naszego programu było Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. Budynek, który z zewnątrz nie przykuł naszej uwagi, wewnątrz okazał się istnym wehikułem czasu.
Są takie produkcje, po których nie można spać, poruszające jakieś struny w duszy człowieka, sprawiające, że ukradkiem wycieramy uronioną łzę.
Jako zapalony rowerzysta objechałem już sporą część swojej okolicy – powiatu gnieźnieńskiego. Praktycznie większość ciepłych, wakacyjnych wieczorów roku 2014 spędziłem na siodełku swojego Krossa. Zawsze pociągały mnie boczne uliczki, zapomniane wsie i polne drogi, gdzie znaleźć można jeszcze ostatnie enklawy, ledwo tknięte ręką człowieka albo miejsca, gdzie czas się zatrzymał. Przestrzenie te, często dziś zapomniane, były niegdyś świadkami obecności ludzi przeszłości, bardziej otwartych na przyrodę i nietrzymających się tak kurczowo miejskiego zgiełku jak my dziś. Wykazując odrobinę inicjatywy, albo po prostu zdając się na działanie przypadku, można czasem poczuć się jak odkrywca, zwiedzając stare pałace, zapomniane parki, podziwiając leśne pomniki. I właśnie o takim monumencie oraz o jego adresacie chciałbym napisać.
Jeździectwo jest piękną pasją uczącą wrażliwości, kształtującą charakter i sprawność fizyczną. Może uda mi się kogoś namówić aby wskoczył na siodło i dołączył do grona zafascynowanych hipiką. W tym sporcie na pierwszy krok nigdy nie jest za późno!
Zaczęliśmy poznawać otaczającą nas przyrodę. Pomaga nam w tym pani Agata Miloch.
