O tym, jak ważny dla dziewcząt, a także dla mnie był projekt „Gdzie się podziały superbohaterki?”, może świadczyć fakt, że zajęcia, które odbywały się w pierwszym semestrze, są kontynuowane w drugim pod nazwą „Superbohaterki”.
Zapytany – o czym marzył jako dziecko – odpowiada bez wahania: wojsko lub misja wojskowa, głęboka potrzeba pomocy ludziom, poczucie smaku oraz potrzeba przeżycia przygody swojego życia. Chęć przeżycia przygody, ryzyko, kasa… – co urzeka żołnierzy i cywili, którzy decydują się powierzyć swoje życie losowi?
Kim tak w zasadzie są buntownicy? To indywidualiści, najczęściej młodzi ludzie, pełni pomysłów i samozaparcia. Nie zgadzają się z zasadami, mają zawsze własne zdanie.
Ile kolorów ma świat? Czy mogę coś zrobić dla innych? Czy potrafię uratować czyjeś życie, pomóc komuś spełniać marzenia? Jak pomagać i czerpać z tego radość?
Każde miasto ma różnego rodzaju budynki urzędowe, ale nie w każdym mieście są one tak znane jak poznański ratusz. Jego historię powinien poznać każdy poznaniak i nie tylko. Ta charakterystyczna budowla stoi dumnie w centrum Starego Rynku w Poznaniu. Z ratuszowej wieży odgrywany jest codziennie hejnał Poznania oraz, ku uciesze dzieci i dorosłych, turystów, jak i mieszkańców w samo południe trykają się koziołki.
„I tak leżała babcia moja i te jej dwie córeczki” – tak wspominała tragiczną historię swojej rodziny pani Izabela Janiszewska-Obarek na konferencji poświęconej 75. rocznicy wydarzeń na Wołyniu i Kresach Wschodnich, która odbyła się 7 października 2018 r. w Centrum Kultury Gminy Markowa. Chciałabym przypomnieć tę relację.
