„Dzieciństwo jest jak gra. Chcesz ją jak najszybciej przejść a potem żałujesz, że się tak szybko skończyła.”
Jak co roku, wraz z nadejściem Świąt Bożego Narodzenia, przygotowujemy wigilię. 24 grudnia w rodzinnej atmosferze spotykamy się, rozmawiamy – niekiedy kłócimy; składamy sobie życzenia i obdarowujemy się prezentami, ale co najważniejsze, jesteśmy razem! Patrząc z tej perspektywy nie dostrzeżemy nic złego w świętach.
Z upływem każdego roku przychodzi sylwester. To niezwykły wieczór, gdy żegnamy jeszcze wieczorem bieżący rok, a już nazajutrz jesteśmy “rok starsi”. Również regularnie pojawiają się kontrowersje w kwestii strzelania fajerwerkami. Zastanówmy się więc, czy strzelać można, czy lepiej nie?
Grudzień – jedyna rzecz z jaką nam się kojarzy to oczywiście święta Bożego Narodzenia. Jest to czas miłości, wielu spotkań rodzinnych, zbawienia i nadziei. Śpiewamy razem kolędy, ubieramy nasze świąteczne drzewko, gotujemy wigilijne potrawy, pieczemy pierniczki, czekamy na pierwszą gwiazdkę. Dzieci mają wielką frajdę, gdy odwiedza je Mikołaj z pełnym worem prezentów. Jednak co się dzieje z tymi, którzy święta spędzają samotnie, bez niczyjej obecności, sami jak palec?
Nasza szkoła słynie z udziału w wielu akcjach charytatywnych i dobroczynnych. Czy mróz, czy śnieg – nic nie jest straszne naszym uczniom.
Gdy jestem sama w pokoju i nie mam na nic ochoty, zastanawiam się co będę robić lub czym się będę zajmowała kiedy dorosnę. Dorośli mówią, że przyszłość pokaże, ale ja lubię marzyć i oczami wyobraźni przenosić się w inne miejsca. Ostatnio zastanawiałam się co by było gdybym mogła prowadzić program w telewizji i na początku nie miałam w ogóle pomysłu jaką tematyką chciałabym się zajmować. Z pomocą przyszła wyobraźnia, bo przecież jest wiele rzeczy które lubię. A może i Wy też zastanawialiście się jaki program byście prowadzili gdybyście dostali propozycję wystąpienia w telewizji?
