Chyba każdy z nas zdaje sobie sprawę, że w życiu czeka nas wiele zmian. Niektóre wesołe, a niektóre, niestety, smutne. Na sporo z nich nie będziemy gotowi, zaskoczą nas w najmniej oczekiwanym momencie. Jedne będą na stałe, inne zaś na jakiś czas. Zazwyczaj są wynikiem brutalnego losu i nasze zdanie nie znaczy wiele. Czy jesteśmy w stanie przygotować się na nie? Dlaczego tak wiele zmian bywa przykrymi? Co zrobić, aby je przetrwać?

Od dawna sądzę, że nie należy nic planować, bo zazwyczaj i tak wychodzi na odwrót. To są właśnie te zmiany. Przy najmniej mi kojarzą się one niezbyt dobrze. Mogą być różne, np. przeprowadzka, zmiana szkoły, zmiana naszych znajomych lub zmiana w naszym wyglądzie. Ciężko jest się na nie przygotować, w końcu nie wszystkiego możemy być pewni. Każdemu radzę, żeby przestał łudzić się, że wszystko pójdzie po jego myśli i nie spotka go nic złego. Jeśli coś planujemy, przygotujmy się na każdą możliwość, nawet jak wydaje się absurdalna. Wtedy chociaż w najmniejszej części jesteśmy w stanie coś przewidzieć. W innym wypadku los zaskoczy nas jak nigdy dotąd. Jednym słowem – przewidywanie nic nam nie da,  a zmiany nastąpią i tak.

Ale dlaczego zmiany występują w naszym życiu, dlaczego są przykre? Zmiany pokazują nam, że życie nie wygląda ciągle tak samo, że ciągle coś się zmienia. Z niektórych możemy być dumni, ale nad innym możemy rozpaczać przez bardzo długi czas.  Jak pisze Wisława Szymborska w swoim wierszu: ,,Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy. Z tej przyczyny zrodziliśmy się bez wprawy i pomrzemy bez rutyny.” Przyjmijmy zmiany jako stały element naszego życia, niestety, są one nieuniknione. A to w jaki sposób reagujemy na nie, czy się z nich cieszymy, czy wręcz przeciwnie, jest bardzo zróżnicowane. Nasze przyzwyczajenie do czegoś lub kogoś są głównym powodem do negatywnego nastawienia do zmian. Udaje się  nam coś, związaliśmy się z czymś, a rozstanie wydaje się nam niemożliwe. To właśnie te smutne zmiany. Ale musimy pamiętać:,, Jesteś- a więc musisz minąć. Miniesz- a więc to jest piękne”- wiersz Wisławy Szymborskiej pt. ,,Nic dwa razy się nie zdarza” bardzo dobrze pokazuje, jak ważne są zmiany, jak dużo nam pokazują i ile wnoszą do naszego życia. Będą smutne, ponieważ dzięki nim dojrzymy, co jest dla nas tak naprawdę ważne, istotne. Zauważymy, jak bardzo nam na czymś zależało, dopiero jak to stracimy.

Zmiany to nieodmienny element naszego dnia, roku, życia, a wszystkie wnoszą coś innego, np. może być to  nowa osoba, jak i przykre doświadczenie, ale każda może nas czegoś nauczyć. Te smutne są najbardziej wartościowe. Pokazują bardzo dużo, bardzo dużo dają. Chociaż będą pozostawiać wiele ran, często bardzo głębokich, tylko pamiętajmy, że w jakimś celu one są. W końcu po każdej burzy pojawia się słońce. Nie rezygnujmy z czegoś tyko dlatego, bo wydaje się nam to nierealne lub nietrwałe, bo jest to zmiana  niszcząca rutynę. A dzięki tej smutnej chwili stajemy się silniejszą osobą.