W polskiej tradycji zakorzenionych jest wiele ważnych i cennych wartości. Przekazywane one były z pokolenia na pokolenie, z ojca na syna. Rodzice, od najmłodszych lat wpajali swoim dzieciom potrzebę i obowiązek szacunku do drugiego człowieka. Teraz jednak stał się on rarytasem, dobrem luksusowym, które leży na dnie starej szafy i czeka na wyjątkowy moment. Zapomnieliśmy o szacunku do drugiego, o okazywaniu sobie życzliwości. Jakby się mogło powszechnie wydawać, ten problem występuje nie tylko wśród młodzieży.
Szacunek? Nie, dziękuję
Czy tak trudno jest zastanowić się nad swoim zachowaniem wobec innych ? Czy szacunek coś kosztuje? Myślisz czasem o konsekwencjach swojego postępowania?
W dorosłym życiu jakbyśmy zapominali o tym, w jaki sposób nas wychowano. Nie pamiętamy już, że uczono nas poszanowania drugiego człowieka. Teraz szacunek zostaje za drzwiami wielkich korporacji, urzędów czy szkół albo gubimy go gdzieś po drodze. Kierujemy się tylko własnym interesem, nie patrząc na to, co dzieje się obok. Możemy odnosić się do siebie z szacunkiem, ale po co? Tutaj rządzą inne zasady.
Brakujący element układanki
„Dzień dobry” na powitanie, ustąpienie miejsca starszej osobie czy przepuszczenie kobiety w drzwiach – niby takie zwykłe, proste rzeczy, a tak rzadko spotykane w teraźniejszym świecie. Może zbyt rzadko? „Proszę”, „przepraszam”, „dziękuję” – te trzy magiczne słowa naprawdę mogą zdziałać cuda. Dzięki nim jesteśmy inaczej postrzegani przez otoczenie. Zapamiętasz i zaczniesz regularnie stosować?
Szacunek to bardzo ważna wartość w życiu każdego człowieka. Powinniśmy każdego dnia o nim pamiętać. Traktować innych, zachowując ich godność. Tak jakbyśmy my chcieli, aby nas traktowano.
