Jedno sformułowanie ku oddaniu wielkości tego filmu? “Kontrast doskonały”. Właśnie takim mianem opisałbym obraz zaprezentowany widzowi na wielkim ekranie w produkcji, ku której kieruję uwagę w tym tekście. Produkcji tak delikatnej, pełnej niedoskonałości i dramatów ludzkiego życia przedstawionych w historii na pozór tak nierealnej, ale czy na pewno?
Rozważając napisanie tekstu zmierzającego do tego co ludzie nazywają recenzją za każdym razem zastanawiam się co zawrzeć w kolejnych wersach, aby ten konkretny artykuł się wyróżnił spośród innych, był odmienny od pozostałych. Zasiadając po raz kolejny do klawiatury, wpisując w dokumencie kolejne zdania z uśmiechem stwierdzam, iż każdy film, który biorę pod lupę, sam w sobie jest wystarczająco wyjątkowy spośród innych dzieł, aby tekst odpowiednio zaistniał w moim przekonaniu odmienności. Wyjątkiem nie jest również moja przygoda z filmem “Johnny”.
Okres świąteczny to wyjątkowy czas w naszym kalendarzu. Gdy rok chyli się ku końcowi wszystko dookoła, choć zanurzone w grudniowym zmierzchu, zaczyna mienić się mnogością licznych ozdób. Jednak w wypatrywaniu tego co czeka tuż za rogiem, w nowym nadchodzącym roku, to również dobra okazja by na chwilę przystanąć.
Gdy mamy na myśli hasło “społeczeństwo” widzimy różne obrazki – oczami naszej wyobraźni dostrzegamy zatłoczoną ulicę w centrum dużego, nowoczesnego miasta, sklep pełen osób, które załatwiają własne, codzienne sprawunki czy miejsca ważne dla komunikacji publicznej – przystanki, perony, stacje. Ale przecież w tym ciągle pędzącym tłumie nikt z nas nie jest taki sam. Nawet jeśli na zewnątrz emanujemy podobnymi kolorami kurtek czy bluz, to pod spodem, nasze osobowości są zupełnie różne i odmienne.
Różnice między pokoleniami, tak często dające o sobie znać, dawno temu przestały zadziwiać kogokolwiek. Zdążyliśmy bowiem przywyknąć do ciągłej krytyki wszystkiego co współczesne, ze strony pokolenia naszych babć oraz dziadków i na odwrót, rzadko przychylnego spojrzenia na przeszłość najmłodszych generacji. Kto z nas nie miał okazji usłyszeć tak intensywnie nadużywanego, kultowego sformułowania – “kiedyś to było”?
Wieczorem w czwartek 8. września 2022 roku świat obiegła informacja opublikowana przez Pałac Buckingham – Królowa Elżbieta II odeszła na zawsze. Jej następcą został Książę Karol, który wraz z przejęciem tronu przyjął imię Karol III. Mimo, iż w czwartek około południa pojawił się komunikat dotyczący pogorszenia się stanu zdrowia Królowej, nikt nie spodziewał się Jej odejścia – dwa dni wcześniej spotkała się z nową premier Wielkiej Brytanii Liz Truss, do samego końca pełniła powierzone Jej obowiązki.
Minione miesiące były jednym z najgorętszych okresów dla sympatyków sportu w ostatniej dekadzie. Chwilę przed nadejściem kalendarzowego lata usłyszeliśmy pierwszy z wielu gwizdków na niemieckich arenach w trakcie trwania Euro 2024, a godziny przed nadejściem maksimum roju Perseidów rozstaliśmy się z Francją goszczącą Igrzyska Olimpijskie. Co najbardziej zapadnie nam w pamięci z tych wielkich wydarzeń?
Przez ostatnie pół roku bardzo wiele działo się w moim życiu i bardzo dużo się zmieniło. Począwszy od przygotowań do egzaminu ósmoklasisty, zakończeniu szkoły podstawowej aż po początek nowej, czyli w moim przypadku liceum. Można by podsumować to niezwykle krótko – moje życie zmieniło się o 180 stopni.
Teza o tym, że już wszystko zostało wymyślone przynajmniej raz i nic nowego się nie pojawi niewątpliwie ma swoich wyznawców, skończyć miała się już historia, a także literatura i kinematografia, a jednak ludzka wyobraźnia i twórczość nie znające granic wciąż potrafią zaskakiwać, czy koniecznie wymyślnymi propozycjami?
We wtorek 5 października 2021 roku w Kostrzynie (woj. wielkopolskie) spotkał mnie wielki zaszczyt oraz ogromna przyjemność. Właśnie o tym chciałbym opowiedzieć słów kilka w dzisiejszym artykule…
