Międzynarodowy Dzień Kropki to okazja, aby uświadomić uczniom, jak wielkie znaczenie ma ten mały znak dla ludzi niewidomych lub bardzo słabo widzących. 

Zwłaszcza, że przygotowujemy się do spotkania z przedstawicielami Polskiego Związku Niewidomych.

Na lekcji języka polskiego poznawaliśmy alfabet Brailea- kod językowy, który umożliwia osobom niepełnosprawnym ze względu na wzrok na pisemne komunikowanie się i czytanie książek.
Wykonywaliśmy ćwiczenia z jego wykorzystaniem, promując czytanie książek. Tłumaczyliśmy złote myśli:

1.    “Los książek zależy od pojętności czytelników.”

2.    “Pokój bez książek jest jak ciało bez duszy.”

3.    “Czytanie jest dla umysłu tym, czym gimnastyka dla ciała.”

4.    “Kiedy masz jakieś wątpliwości, idź do biblioteki.”

5.    “Szkoła bez biblioteki jest jak twierdza bez zbrojowni.”

Ponadto projektowaliśmy odznakę promującą czytanie oraz na uśmiechniętych buźkach zamieszczaliśmy złote myśli.

Nawet zajęcia integracyjne wpisały się we wspomniane święto.

Gimnazjaliści pracowali w parach i zgodnie z moimi poleceniami zamieniali się rolami. Jedynki wycinały koła i rysowały ozdobne ramki. Z kolei dwójki malowały portrety jedynek. Zabawa była przednia. 

Uczniowie uczyli się tolerancji, otwartości, akceptacji siebie. Śmiali się z siebie i z ciekawością oglądali wszystkie prace. Ujawniły się ukryte talenty. Nikt nie czuł się urażony. Ci, którzy wykazali się największym dystansem do siebie, pozowali do zdjęcia ze swoim portretem.

Na kolejnych zajęciach wróciliśmy do portrecików. Tym razem chętni losowali portrety, przyglądali im się uważnie i odpowiadali na pytania uczestników zajęć: TAK lub NIE. To klasa miała odgadnąć, czyj portret trzymają w dłoniach, posługując się wiedzą na temat danej osoby. Liczba pytań była ograniczona do 10. Okazało się, że niewiele o sobie wiedzą, ale przybywanie we własnym towarzystwie sprawia im przyjemność.  Trzeba ten potencjał wykorzystać.