Nie spiesz się

Ciągle się spieszymy. Biegniemy patrząc przed siebie, nie zwracamy uwagi na to, co dzieje się obok, co mija. Skupiamy się tylko na sprawach które uważamy za słuszne czy potrzebne. Codziennie jadąc autobusem spotykam się z sytuacją w której ktoś mówi komuś „dzień dobry” lub „cześć”, a ten drugi – nie zwraca uwagi, tylko idzie dalej zamyślony nad swoimi sprawami. Ciągle gnamy za pieniędzmi, za tym, co możemy sobie kupić, za tym, co będzie jutro. Czemu by nie zatrzymać się raz na jakiś czas, zrobić coś, z czym nie trzeba się spieszyć, na przykład poświęcić chwilę na jakąś pasję, coś przyjemnego.

Każda chwila jest ulotna

Spiesząc się, nie cieszymy się pojedynczą chwilą. Rozmawiając z kimś często myślami jesteśmy już jutro. Tak, jak w swoim wierszu napisała Wisława Szymborska „Żaden dzień się nie powtórzy”. Już jutro, ktoś z kim spędzaliśmy prawie każdą wolną chwilę, może być kimś obcym. Ktoś komu szeptaliśmy do ucha: „Kocham Cię” może ledwie mówić nam proste „cześć”, widząc nas na ulicy. Każda sekunda przecieka nam przez palce. Siedząc rano w kuchni słyszę tylko „tik-tak”, później to samo w szkole, nawet teraz, gdy piszę, zegarek na moim biurku obwieszcza każdą przeżytą sekundę „tik-tak”. Jeśli będziemy się spieszyli, życie minie nam jak pstryknięcie palcami, nawet nie zauważymy kiedy. Warto czasami zapytać o to starszych ludzi, wielu z nich powie nam, że życie jest krótkie i ucieka przed nami. Ile czasu stracili, spiesząc się nie wiadomo dokąd.

Czemu nie zwracamy uwagi na to, co dzieje się dookoła nas?

Nasz umysł widzi wszystko wybiórczo, wybiera tylko to, co wydaję się ważne. No tak, ale dlaczego by nie spróbować zwracać uwagi na szczegóły. Przyglądnąć się ludziom na ulicy, przysłuchać się melodii piosenki, która akurat „leci” w radiu, czy może posłuchać śpiewania ptaków. Zapytacie, po co? Żeby chłonąć to, co nas otacza, a nie tylko istnieć obok. Wielu ludzi żyje tak naprawdę samotnie. Pochłonięci tylko swoimi sprawami, nie otwierają się na innych.

Zatrzymaj się. Właśnie teraz. Zrób coś, na co masz ochotę, ale nie spiesz się, poczuj to, co naprawdę robisz.