Tak często przechodzimy obojętnie obok ludzkiej krzywdy, nieświadomi zakładamy przepaski, które przysłaniają nam oczy i duszę. Skrywamy się pod płaszczem własnego egoizmu. Żyjemy coraz szybciej… Czy mimo galopującego pędu życia odnajdziemy choć chwilę, aby pochylić się nad losem bliźniego?
Tak głucho wpatrywałam się krwawiące okiennice. Deszcz mrużył mi oczy. Co godzinę i co minutę odnajdywałam słone smugi na twarzy. Obserwowałam świat przez zamknięte okiennice. Zdołałam jednak dostrzec niemą konwersację. Byłam głucha, w połowie ślepa, przytłoczona dniem wczorajszym i jutrzejszym, ale gesty, które dojrzałam już na zawsze pozostaną w mojej pamięci, w moim sercu. Wielki, ozłocony listowiem dąb, kieszonkowa, czerwona parasolka, a pod nimi?
Czerpiąc wzorce z wielkiego i jakże „rzetelnego” świata mediów tysiące kobiet, mężczyzn i dzieci na całym świecie nieświadomie wpada w potężne szpony anoreksji. Dziś modne i piękne jest wyłącznie to, co zdoła zmieścić się w rozmiar zero. Czy era nowoczesności doprowadzi do zagłady ludzkości?
Powieść kanadyjskiej pisarki Alyxandry Harvey pt.: „Wykradziona” (w oryginale „Stolen Away”), opublikowana nakładem wydawnictwa Akapit Press w październiku 2012 roku, to niesamowita historia o młodych, skrajnie różnych bohaterach, których łączy przyjaźń, a także tajemnica krainy Faery. „Wykradziona” nie jest kontynuacją serii „Kroniki rodu Drake’ów”; stanowi jej przyjemną odmianę, która pozwala czytelnikowi przenieść się do niezwykłego świata magii i czarów.
