Dla mnie to harmonia ciszy, skupienie w pokoju

bez żywej duszy.

Daje mi ono możliwość zanurzenia się

w świecie wyobraźni.

W świecie, gdzie jestem wszystkim.

Gwiazdą, świecącą na nieboskłonie,

migrującym ptakiem,

pyłem kosmicznym,

kimś innym.

W świecie, gdzie mogę wszystko.

Zatrzymać czas,

osuszyć ocean,

władać nieludzkimi mocami,

robić coś innego.

Wszystko to dzięki ciszy.

Sanktuarium szczęśliwej duszy człowieka,

szukającego spokoju.

A znajdzie on go właśnie w niej.