Wieczór z polską liryką fortepianową- spotkanie z muzyką i historią.

W miniony piątek, ostatni dzień pięknego, słonecznego września całkiem przypadkiem znalazłam się na koncercie fortepianowym p. Marcina Dominika Głucha.  Koncert odbył się ramach Dni Kultury Powiatu i został zorganizowany przez Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko- Pomorskiej w Wejherowie.  W Pałacu Przebendowskich pojawili się różni goście, zarówno uczniowie szkoły muzycznej, mieszkańcy Wejherowa oraz osobistości miasta. Sala wprawdzie nie była wypełniona po brzegi, ale koncert został ciepło przyjęty. Zanim opowiem o swoich przeżyciach duchowych przedstawię krótko postać wybitnego muzyka i kompozytora.

Marcin Dominik Głuch- pianista, antropolog kultury i kompozytor. Studiował w Akademii Muzycznej w Warszawie dyrygenturę chóralną u Antoniego Szalińskiego, kameralistykę fortepianową u Krystyny Makowskiej-Ławrynowicz oraz kompozycję pod kierunkiem Romualda Twardowskiego. Swoją pracę magisterską pt. “Obecność polskiej kultury muzycznej w Göteborgu na przykladzie Filharmonii”, napisał i obronił z wynikiem celującym w czerwcu 1997.
Od 1997 był zatrudniony jako pianista w Performing Arts School “Dansforum” w Göteborgu w Szwecji, gdzie ponadto współpracował z Festiwalem Naukowym, Festiwalem Filmowym, Wyższą Szkołą Muzyczną i artystami: Piotrem Skałubą, Janem Englertem, Piotrem Janowskim, Grantem Martyrosianem, Dawidem Dorelem Ambrusem, Małgorzatą Gucewicz-Boublej, Birgitt i Ellen Finnilä oraz choreografami: Lią Schubert, Vaclavem Havlikiem, Marianą Dascalu i Ran Hamilton.
W 2002 jego balet Wspomnienia z ogrodu miał swoją premierę w Teatrze Tir Na Nog w Göteborgu.
W latach 2002-2007 współpracował z Instytutem Polskim w Sztokholmie, Rzymie i Pradze, Szwedzkim Kościołem Protestanckim w Berlinie, Nicei, Paryżu i Palma de Mallorca. W sezonie artystycznym 2006-2007 był gościnnym pianistą i chórmistrzem Teatru Muzycznego “Rampa” w Warszawie, gdzie przygotowywał przedstawienie Brat Naszego Boga z muzyką Zygmunta Koniecznego. Ponadto był pianistą Baletu Monte Carlo w Monako. Z kompanią tą prezentował się m.in. w Shangai Grand Theatre Arts Center, Pekin Tiangiao Theatre, Auditorium de Dijon i Grand Theatre Massenet St. Etienne, Teatro de la Maestranza w Sewilli, Forum Grimaldi w Monako, Ludwigsburg Schlossfestpiele 2005, 32 Festival Internacional Cervantino w Guanajuato, Detroit Opera House i Mahalia Jackson Theater for the Performing Arts w Nowym Orleanie.
Od 2007 do 2009 w polskich szkołach muzycznych I i II stopnia przeprowadził klasy mistrzowskie dla młodych pianistów poświęcone “Pracy nad dźwiękiem, frazą i zdaniem muzycznym i wpływem tej pracy na rozwój wyobraźni muzycznej dziecka”.

W 2008 przewodniczył pracom jury Ogólnopolskiego Konkursu Kompozytorskiego dla dzieci i młodzieży im. Janiny Garści w Stalowej Woli.
Od 2008 współpracuje gościnnie z duńskim wydawnictwem Samfundet w Kopenhadze oraz szwedzkim wydawnictwem jako gościnny pianista, od 2009 – z Fińskim Centrum Informacji Muzyki w Helsinkach.
Jest propagatorem polskiej muzyki fortepianowej, występując dla Stowarzyszeń Polonijnych w Europie: Stowarzyszenia “Polonica” w Aix-en-Provence, Stowarzyszenia Polsko-Niemieckiego w Bremie (otwarcie wystawy poświęconej pamięci Artura Rubinsteina), Towarzystwa Polsko-Niemieckiego w Schlezwigu (koncert z okazji 5. rocznicy przyjęcia Polski do Unii Europejskiej), Towarzystwa Polsko-Włoskiego w Modenie, Padwie i Bologni, Towarzystwa Polsko-Duńskiego w Esbjergu i Aalborgu oraz Towarzystwa Polsko-Węgierskiego w Budapeszcie, Dunajvaros i Pecsu . W 2008 wystąpił wraz ze śpiewakiem Marcinem Bronikowskim w Ambasadzie RP w Londynie.
Marcin Dominik Głuch jest również autorem wielu publikacji naukowych poświęconych antropologii polskiej kultury muzycznej w Szwecji. Prace te odnaleźć można m.in. w Bibliotece Instytutu Polskiego w Londynie oraz Królewskiej Bibliotece w Sztokholmie.
W 2010 został Dyrektorem Artystycznym Międzynarodowego Mazurskiego Festiwalu Chopinowskiego w Ostródzie.

Koncert zrobił na mnie ogromne wrażenie, choć jestem młodą skrzypaczką, od roku uczę się również gry na pianinie. Przyjemnie było patrzeć na muzyka, na jego ręce sprawnie poruszające się po klawiaturze. Mogę chyba powiedzieć, że grał całym sobą J Ale jednak najbardziej oczarowało mnie to, jak mówił o każdym utworze, o jego kompozytorze. Nie były to nudne informację z wikipedii,  lecz ciekawostki, których z pewnością nie znalazłabym w internecie.  Pan Marcin zagrał utwory nie tylko znanych Polaków takich jak Chopin, Paderewski czy Kilar, ale również tych których muzycy „odstawili na półkę”. Gdy tylko wróciłam do domu wyszukałam w internecie jego utwory i do wieczora wsłuchiwałam się w piękna muzykę fortepianową.

Już we wtorek wraz z rodzicami wybieram się na koncert „Grupa Mozarta”- koncert fantastycznego kwartetu smyczkowego J Chętnie się z Wami podzielę moimi wrażeniami.

Oliwia Guziuk