Jutro Międzynarodowy Dzień Białej Laski – święto osób niewidomych i niedowidzących obchodzone corocznie 15 października od 1964 roku. Przeczytajcie wywiad z osobą niewidomą, która jest pogodna, otwarta na ludzi i odważna. Dlaczego? Sami sprawdźcie.
“Piękna świata nie widzę, jednak słyszę je bardzo wyraźnie. Jestem niewidomy”
SP2: Jak sobie Pani radzi przy codziennych czynnościach, np. gotowaniu, sprzątaniu, robieniu zakupów, podróżowaniu?
Codzienne czynności nie są dla mnie trudnością, z wyjątkiem podróżowania. Niektóre czynności pokazywano mi, a w miarę ćwiczenia zdobyłam wprawę.
SP2: W jaki sposób orientuje się osoba niewidoma, jakie ubrania wziąć z szafy, co bierze z lodówki, jaką płytę cd wybiera z własnej kolekcji?
Jeżeli chodzi o ubrania, to sugeruję się dotykiem. Jeżeli chodzi o kolory, to rozpoznaję je przez aplikację w smatfonie. Zapamiętuję opakowania: ich kształt, fakturę. Jeżeli jest otwarte, to wącham produkt. Opakowania płyt mam opisane brajlem. Drugi sposób to po prostu wyciągnięcie płyty i jej odsłuchanie.
SP2: Co robi osoba niewidoma, której oderwał się guzik.
Przyszywam go- to oczywista odpowiedź. Igłę nawlekam przy pomocy igły brajlowskiej. Przyszywanie guzika jest łatwą czynnością i każdy mógłby się tego bezwarunkowo nauczyć.
SP2: Jak sobie wyobraża kolory człowiek niewidomy, jak je rozpoznaje?
Większość niewidomych wyobraża sobie kolory, ale to sprawa indywidualna. Każdy wyobraża je sobie inaczej. Niektórzy porównują je do przedmiotów, np. zielony- wilgotny i delikatny jak trawa, żółty- ciepły jak słońce.
SP2: O czym śni osoba niewidoma/ niedowidząca? Jaka jest jakość wzroku we śnie.
We śnie wzrok nie ma znaczenia. Śnią mi się różne rzeczy. We śnie widzę świat, ale nie wiem, czy tak samo jak Wy. Tego się nie da opowiedzieć. We śnie biorę udział w różnych formach aktywności.
SP2: Czy są zalety sytuacji, że czegoś Pani dokładnie nie zobaczy?
Tak. Jedna taka była, o której dowiedziałam się po zaistniałym zdarzeniu. Czasami cieszę się, że nie widzę niektórych zachowań ludzi- takich, które mnie krępują.
SP2: Czy niewidomi mają mniej uprzedzeń do osób o innych kolorze skóry?
Ja nie mam żadnych uprzedzeń. to sprawa mentalności. Wygląda ma dla mnie drugorzędne znaczenie.
SP2: Czy pies przewodnik ma duży wpływ na jakość osoby niewidomej?
Ja nie mam psa przewodnika, ale wiem od innych, że daje poczucie bezpieczeństwa i pewności w poruszaniu się.
SP2: Jak pomóc osobie niewidomej, np. podczas przejścia na drugą stronę ulicy, podróży autobusem?
SP2: Dobrze byłoby podejść do takiej osoby i zaproponować pomoc. należy podać ramię. To osoba niewidoma ma się złapać, a nie my ją.
SP2: Niewidomy został zaproszony na obiad. W jaki sposób orientuje się, co i gdzie znajduje się na talerzu?
Umawiamy się, że produkty na talerzu są rozłożone według wskazówek na tarczy zegara, np. na 12:00 leżą ziemniaki, na 3:00 kotlet, między 4:00 a 11:00 surówka.
SP2: Co pomogło Pani pogodzić się z chorobą?
Ja zaczęłam tracić wzrok jak miałam 18 lat. Bardzo pomoglo mi przebywanie z innymi osobami niewidomymi. Od nich nauczyłam się, jak sobie radzić. Przekonałam się, że można żyć nie widząc.
SP2: Czy pomimo tego, że ma Pani wadę wzroku, może Pani robić to, co kocha?
Tak, moje pasje to muzyka i informatyka. Rozwijam się w tym kierunku. Muzyka to moje hobby, a informatyka to moje zainteresowanie zawodowe.
SP2: Jakie rozwiązania techniczne umożliwiają osobom niewidomym samodzielne funkcjonowanie? Czy istnieją proste przedmioty, które pomagają w codziennym życiu?
Bardzo ważny jest postęp w zakresie technologii informatycznych. Istnieją aplikacje odczytujące dokumenty, rozpoznające banknoty, aplikacje GPS do poruszania się, aplikacje informujące o rozkładach jazdy. Poza tym w codziennym życiu pomaga mi biała laska, czujnik gorącej cieczy i dobry sprzęt kuchenny.
SP2: Co w życiu codziennym sprawia niewidomym najwięcej trudności? Co może być powodem tych utrudnień?
Najtrudniejsze jest poruszanie się po mieście. Nie widzę prostych utrudnień. Ważna jest odwaga.
SP2: Czy uprawia Pani jakiś sport?
Wyczynowo nie, ale jeżdżę na tandemie.
SP2: Czy spotkała się Pani kiedykolwiek z nieuprzejmościami ze strony osób pełnosprawnych?
Nie, mam szczęście do ludzi. Jestem pogodna i chociaż mam świadomość tego, że ludzie są różni, nie mogę narzekać na nieuprzejmości z ich strony.
SP2: W jaki sposób rozpoznaje Pani pieniądze? Jak się Pani chroni przed oszustwem?
Banknoty rozpoznaję za pomocą aplikacji. Bilon trzymam posegregowany w bilonówce. Każda moneta ma inny brzeg, grubość i wielkość.
SP2: Czego oczekują niewidomi od osób widzących? Jakie są ich potrzeby?
Przede wszystkim zrozumienia sytuacji i wyzbycia się z ich strony uprzedzeń.
SP2: Czy każdy niewidomy nosi czarne okulary?
Wydaje mi się, że to zbędne. Może ludzie je noszą, bo ich oczy inaczej wyglądają. To ktoś im je nałożył, czyli to widzącym przeszkadza wygląd oczu osób niewidomych.
SP2: O czym marzy osoba niewidoma?
Ja nie skupiam się na marzeniach. marzenia to sprawa indywidualna. Każdy marzy o czymś innym.
