Carlos Ruiz Zafon to hiszpański pisarz, który z wykształcenia jest dziennikarzem. Dla młodzieży wydał cztery książki, w tym „Księcia Mgły”, mieszczącego się w cyklu „Trylogii mgły”, dzięki której został wyróżniony nagrodą za najlepszą powieść młodzieżową Edebe. Jego książki zostały przetłumaczone na trzydzieści pięć języków.
Akcja książki toczy się w małej wiosce rybackiej na wybrzeżu Atlantyku. Rodzina Carverów wprowadza się do domu należącego niegdyś do rodu Fleischmanów, których dziesięcioletni syn, Jacob, utonął w morzu. Od pierwszych chwil pobytu w nowym miejscu dzieją się dziwne rzeczy. Dzieci od poznanego latarnika, Viktora Kraya, poznają miejscową opowiadającą o tytułowym Księciu Mgły, która po krótkim czasie okaże się być prawdą.
Carlos Ruiz Zafon w „Księciu Mgły” wprowadza elementy magii i tajemniczości, buduje napięcie, zaciekawia czytelnika poprzez zadawanie pytań. Książka chwilami przybiera charakter dreszczowca wskutek ukazanego w niej mrocznego klimatu. Przez znakomicie dobraną grę słów możemy szczegółowo poznać pomieszczenia, krajobrazy i przedmioty opisywane w lekturze, całkowicie poddając się urokom niesamowitej scenerii. Dowiadujemy się wiele o głównych bohaterach, przeżywając z nimi chwile grozy i radości. W powieści odnajdziemy motywy młodzieńczej miłość, strachu, przyjaźni i walki ze złem.
„Książę Mgły” to debiutancka powieść Zafona, nadająca mu miano pisarza i otwierająca drogę do dzisiejszej twórczości. Mimo, że autor, pisząc książkę, skierował ją do młodzieży, swój odbiór znalazła również w starszym gronie odbiorców.
Recenzja powstała jako element realizacji projektu w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa
