Relacje międzyludzkie są bardzo ważnym aspektem naszego istnienia w społeczeństwie. Ich nawiązywanie to jedna z podstawowych potrzeb w naszym życiu. To, jakie dana osoba ma relacje z innymi, świadczy, jakim jest człowiekiem. Dobre relacje z ludźmi pozwalają nam z radością i otwartością funkcjonować w społeczeństwie.
Pewnego razu koleżanka napisała do mnie wiadomość, w której chciała mi się „wygadać”. Żaliła się, że rodzice jej nie rozumieją, na nic nie pozwalają i mają wobec niej duże wymagania. Narzekała na cały świat i twierdziła, że jak najszybciej chce się wyprowadzić. Naprawdę tak nie myślała, potrzebowała rodziców i zaraz na drugi dzień się z nimi pogodziła. Taki z natury jest człowiek. Potrzebuje nieustannej miłości i akceptacji. Młoda osoba, mimo swojego buntowniczego wieku, podświadomie pragnie dobrych relacji z najbliższymi, którymi w tym wypadku są rodzice.
Myślimy sobie, że oni są tylko od zabraniania nam najlepszych imprez i pozbawiania nas przywilejów młodości. Tak naprawdę właśnie to jest nam potrzebne. Wszelkie zakazy są tylko dlatego, że rodzice się o nas martwią i chcą dla nas jak najlepiej. Jest to oznaką zainteresowania i troski, bez których czulibyśmy się niekochani i obojętni dla naszych opiekunów. Mimo wszystkich kłótni, różnicy zdań i zakazów, powinniśmy być blisko rodziców i zachowywać z nimi dobre relacje, bo koniec końców to właśnie oni nam pomogą, gdy będziemy tego najbardziej potrzebowali.
