Żyjąc w XXI wieku, w czasach ogromnego postępu technicznego, gdy komputery w wielu przypadkach zastępują pracę człowieka, telefon komórkowy stał się nam niezbędny, a demokracja jest podstawą ustrojową kraju, w, którym mieszkam, nie mogłam sobie wyobrazić życia, o jakim opowiadają mi dziś moi rodzice i dziadkowie, kiedy to oni byli w moim wieku, a rzeczywistość, w której przyszło im żyć, była zupełnie inna.

Rodzina często przywołuje przykłady,  jak dane zdarzenie, praca, postawa, a nawet zachowanie wyglądały z perspektywy ich życia. Aby lepiej zrozumieć czasy PRL-u, o których tak wiele słyszałam od najbliższych, chciałam koniecznie zobaczyć realia tego okresu zapisane na taśmie filmowej. O pomoc we właściwym wyborze tematu zwróciłam się do rodziców. Ich odpowiedz była jednoznaczna. Obejrzyj serial telewizyjny ,,Alternatywy 4”. Już po pierwszym odcinku wiedziałam, że to przysłowiowy „strzał w dziesiątkę”.

Serial „Alternatywy 4” nakręcony został w latach 80-tych XX wieku, w czasach, kiedy nasz kraj zniewolony był przez system komunistyczny, a zamieszkujący go ludzie uzależnieni byli od władzy centralnej. Reżyserem jest Stanisław Bareja, niekwestionowany czempion satyry. Znany z takich dzieł kinowych jak „Miś”, „Poszukiwany, poszukiwana”, „Nie ma róży bez ognia”, „Brunet wieczorową porą”, „Co mi zrobisz jak mnie złapiesz?” czy kultowego serialu „Zmiennicy”. Autorem scenariusza, jest sam reżyser oraz dwaj współscenarzyści: Janusz Płoński i Maciej Rybiński. Zdjęcia do serialu wykonał znany operator Wojciech Jastrzębowski. Muzykę filmową skomponował i poprowadził orkiestrę jako dyrygent Jerzy Matuszkiewicz. Twórcą scenografii został dobrze znany ze swego kunsztu Jacek Osadowski.

Serial Barei to pełna humoru prawda o życiu mieszkańców bloku przy ulicy Alternatywy 4 należącej do warszawskiej dzielnicy Ursynów. Każdy odcinek odsłania absurdy władzy, systemu i osób ślepo wierzących w ideologię tamtych czasów. Oparty na humorystycznej konwencji scenariusz sprawia, że jest prosty w odbiorze i w przystępny sposób przekazuje cenne informacje dotyczące tego, jak wyglądało życie ludzi w PRL-u.

To kultowe dzieło dzięki bohaterom pozwala zrozumieć lepiej absurdalność biurokracji, wyjaśnia istnienie i funkcjonowanie systemu kolejkowego i kartkowego, a także ukazuje wszędobylskie łapówkarstwo, które w tamtych czasach miało rację bytu i pozwalało na załatwienie wielu spraw.

Serial swoją tematyką pokazuje życie zwykłych ludzi, którym udało się po wielu latach oczekiwania otrzymać upragniony przydział na nowe mieszkanie. I jak przystało na tamte czasy, nowe, wcale nie oznaczało, że dobre. W każdym z mieszkań pojawiły się niedoróbki budowlane, wymagające przeróbek i napraw. Mieszkańcy bloku, aby pomóc normalnie funkcjonować w swoich mieszkaniach, musieli borykać się ze wszystkimi ułomnościami, jakie niosła ze sobą PRL-owska technologia budowlana. W każdym lokalu ukryły się jakieś niespodzianki. Były to krzywe ściany i podłogi, kapiące kaloryfery, odpadające tynki, podsłuchy czy wypadające drzwi. Do tego dochodziły jeszcze biurokratyczne absurdy, a także domokrążcy wciskający różne buble (w takiej roli niezapomniany Jan Kobuszewski).

Bohaterowie serialu to osoby wywodzące się z różnych środowisk społecznych. Są wśród nich: samotna nauczycielka, myśliwy, robotnik dźwigowy, lekarz, inwalida, partyjny prominent, profesor, emerytka, śpiewaczka bez głosu, inżynier-wynalazca, menel z gołębiami, a nawet murzyn z Harvardu. Odtwórcami ról serialowych stała się sama „śmietanka” polskiego kina i teatru. To aktorzy, których zna cała Polska. Należą do nich m.in.: Roman Wilhelmi – jako serialowy Stanisław Anioł – gospodarz domu, Witold Pyrkosz – ochrypły menel, Kazimierz Kaczor i Jerzy Kryszak – w rolach współlokatorów przydzielonych do jednego  mieszania, czy inni wielcy jak: Janusz Gajos, Mieczysław Voit, Jerzy Bończak, Ryszard Pietruski, Jerzy Turek, Wojciech Pokora, Wiesław Gołas, Bronisław Pawlik, a także wybitne aktorki: Bożena Dykiel, Zofia Czerwińska, Stanisława Celińska, Krystyna Tkacz, Ewa Ziętek, Barbara Rachwalska. Każdy, kto interesuje się kinem, teatrem bądź telewizją, dobrze wie, że przy tak doborowej obsadzie lawina śmiechu i dobrego humoru jest gwarantowana.

„Alternatywy 4” to serial, który opowiada o życiu i o zwykłej szarej rzeczywistości, niczym niewyróżniających się ludzi, zamieszkujących jeden z typowych PRL-owskich bloków. Jednakże dzięki niezwykłej umiejętności reżysera został tak nakręcony, że twórcy udało się wydobyć to, co najciekawsze, tworząc dzieło, które podbija serca nie tylko ludzi, którzy tego doświadczyli, ale także, jak to jest w moim przypadku, znacznie młodszych pokoleń. Serial pokazuje czasy minionej epoki w sposób satyryczny i prześmieszny, ale przy tym niezwykle inteligentny i przemyślany. Mimo że nie jest współczesną produkcją mówiącą o otaczającej nas rzeczywistości, to polecam go każdemu, kto lubi dobrze się zabawić, spędzając wolny czas przed telewizorem, a przy okazji oglądania dowiedzieć się czegoś więcej o historii własnego kraju.