Zestawienie sparaliżowanego milionera na wózku i chłopaka z przedmieścia sprawia, że stają się dla siebie „nietykalni”. Mężczyzn różni wszystko: wiek, wykształcenie, życiowe doświadczenia oraz sytuacja materialna. Ich relacje nie są nudne, przeciwnie: zabawne i często wzruszające. Zetknięcie tych dwóch przeciwności powoduje czasem lawinę śmiechu. Driss jest pierwszym opiekunem Philippa, który traktuje go jak normalnego człowieka. Chłopak podchodzi do niego bardzo swobodnie, jest żartobliwy, wesoły oraz naturalny. Za sprawą takiego zachowania sparaliżowany mężczyzna otwiera się na otoczenie. Zmienia swoje życie i mimo kalectwa zakochuje się w pięknej kobiecie, która zafascynowała się jego osobą. Mężczyzna na wózku ukazuje Drissowi swój świat. Chłopak, który wyszedł z więzienia i żyje z zasiłku, nie wierzył, że jego tryb życia może się zmienić aż do tego stopnia. A jednak, za sprawą jednego człowieka świat staje się piękniejszy. Driss i Philip w pewnym momencie życia czują, że ich bliscy mają kłopoty. Przybrany brat opiekuna wpada w złe towarzystwo, a inwalida nie może dogadać się z córką. Te podobieństwa są poboczne, ale nawet one jednoczą bohaterów.

W filmie sceny komediowe są świetnie dobrane, ale także aktorzy zdecydowanie dobrze wcielają się w swoje role. Są odważni, pewni siebie oraz ciekawie prezentują swoje kwestie. Za to też publiczność doceniła film, który osiągnął rekordowa popularność.

„Nietykalnych” ogląda się z zapartym tchem, film ukazuje jak rzadko spotykamy się z takim zachowaniem wobec chorych ludzi. Poczucie humoru, wzruszenie, ale także niezwykłe wydarzenia, sprawiły, że został tak dobrze odebrany.