YoungFace.TV - pierwsze ogólnopolskie medium szkolne

Menu
  • Strona główna
  • Artykuły
    • Wszystkie wpisy
    • Wydarzenia
    • Nasze sprawy
    • Coolturka
    • Ekologia
    • Nauka
    • Sport
    • Hobby
    • Foto
  • TV
    • Wszystkie wpisy
    • Wydarzenia
    • Nasze sprawy
    • Coolturka
    • Nauka
    • Sport
    • Hobby
  • Warsztaty
  • Szkoły
  • Redaktorzy
  • Forum
  • Strefa redaktora
    • Logowanie
    • Zostań redaktorem
    • Dodaj szkołę

Łudzące pozory

Udostępnij 27
wykop.pl
Dodano: 09 października 2018 Coolturka
Mariola.jpg
materiały wydawcy
Autor: Mariola Młynek II LO w Zespole Szkół nr 1 im. Janusza Korczaka w Łańcucie, Łańcut

Tajemnicza. Intrygująca. Kontrowersyjna. Nietypowa. Pasjonująca. Nieprzewidywalna. Porywająca. To tylko niektóre z określeń, jakie można usłyszeć o tej książce. Zachwycają się nią miliony na całym świecie. Polecają najbardziej znani twórcy tego gatunku m.in. Tess Gerritsen, Terry Hayes, czy Lisa Gardner. Nawet sam Stephen King stwierdził, że jest znakomita i nie mógł oderwać się od niej przez całą noc. Mowa o powieści kryminalnej brytyjskiej pisarki Pauli Hawkins pt. „Dziewczyna z pociągu”.

Książka została wydana w 2015 roku, już wtedy zdobyła wiele nagród (m.in. Goodreads Choice Award) i okazała się najlepiej sprzedającym się debiutem na brytyjskim rynku. Przez kilka tygodni utrzymywała się na pierwszym miejscu bestsellerów „New York Timesa”. Została wydana w 47 krajach, a kupiona w ponad 20 milionach egzemplarzy.

Autorka przedstawia historię zgorzkniałej rozwódki, Rachel. Kobieta nie mogąc uporać się z tym, że nie może posiadać dzieci, wpadła w nałóg, co doprowadziło do odejścia jej męża, Toma. Dziewczyna zawsze podróżuje do pracy tymi samymi pociągami. Za każdym razem zatrzymują się one przed semaforem w pobliżu miejsca, gdzie Rachel mieszkała z mężem. Bohaterka, aby poczuć się lepiej i zrekompensować sobie własne porażki obserwuje domostwo znajdujące się naprzeciwko postoju pociągu. Za każdym razem zauważa tam kobietę i mężczyznę. Wyobraża sobie ich idealne i szczęśliwe życie. Pewnego dnia, podróżuje do Londynu z ogromnym kacem spowodowanym nie tylko wcześniejszym piciem. Na mijanym podwórku nie dostrzega zawsze zauważanej postaci, co trochę ją niepokoi. Później znajduje zdjęcie w gazecie – okazuje się, że dziewczyna skrywała niejedną mroczną tajemnicę i właśnie zaginęła. Rachel ma złe przeczucia, uważa że coś o sprawie wie, jednak z powodu problemu alkoholowego nie jest w stanie sprecyzować podejrzeń ani podać żadnej dokładnej poszlaki. Postanawia sama przyjrzeć się zagadce, ale czy to dobry pomysł? Czy pijaczka, która nic nie pamięta, a do tego nachodzi byłego męża i straszy jego nową żonę jest godna zaufania?

„Dziewczyna z pociągu” to thriller psychologiczny. Powieść cechuje prosty język i krótkie rozdziały, ułatwiające czytanie. Narracja jest prowadzona w 1. osobie, a treść została podzielona na wypowiedzi trzech bohaterek: Rachel, Meghan oraz Anny – każda z nich jest w jakiś sposób nieszczęśliwa. Niby nic szczególnego nie łączy tych kobiet, jednak w dalszej części powieści poznajemy poplątaną siatkę, która wiąże i spaja ich losy. Największe partie tekstu należą do głównej postaci, która jest powiązana prawie z każdym wątkiem akcji. Wszyscy bohaterowie są starannie stworzeni, wcale nieprzerysowani, wydają się realni, jak każdy z nas. Ich zalety są ukazane w równym stopniu, co wady, potwierdzając, że nikt nie jest idealny i zwiększając wiarygodność postaci. Mnóstwo wątków odnosi się do problemów, z jakim zmaga się duża część naszej populacji, są to m. in. bezpłodność, zdrada, zaginięcie, nałóg. Główna bohaterka często przesadza z piciem tak bardzo, że nie pamięta, gdzie była, co robiła. Podczas częstych podróży do Londynu, widząc swój ukochany dom, nie może pogodzić się z tym, że Tom wiedzie tam teraz cudowne życie u boku nowej wybranki i ich córeczki, co powoduje jeszcze mocniejsze pogłębienie uzależnienia kobiety. Wątki te pokazują, jak dobrze autorka rozbudowała psychikę Rachel, starając się ukazać jej mocne i słabe strony. Hawkins ujawnia słabości dziewczyny, jednak stara się również uwypuklić jej determinację w próbach odstawienia alkoholu.

Autorka w ciekawy sposób buduje napięcie. Kiedy czytelnik myśli że wie, kto może stać za dokonaną zbrodnią, następują wydarzenia, które zaprzeczają tym domysłom. Hawkins udowadnia, że pozory mylą. Tworzy pajęczynę łgarstw, zostawia fałszywe tropy, aby wprowadzić nas w błąd.

Na podstawie „Dziewczyny z pociągu” powstał film o tym samym tytule w reżyserii Tate’a Taylora z plejadą gwiazd takich jak: Emily Blunt, Justin Theroux czy tegoroczna zdobywczyni Oscara –  Allison Janney. Ekranizacja, tak jak powieść, pokazuje zawikłanie sytuacji i dążenie do rozwiązania zagadki w intrygujący sposób. Montaż pozwala na domysły, a zakończenie prezentowane jest w zaskakującym stylu, podobnie do ostatniego rozdziału bestselleru.

Polecam tą książkę wszystkim fanom thrillerów, ale również tym, którzy interesują się literaturą psychologiczną. Walka z nałogiem, próba odkrycia prawdy, podejrzenia rzucane na wszystkich wokół, przyciągną każdego wymagającego czytelnika i będą trzymać w napięciu, aż do ostatniej strony, a finał zagadki okaże się bardziej niespotykany niż ktokolwiek myśli.

Udostępnij 27
wykop.pl

Komentarze ()

Zobacz również

  • Julka.jpeg
    Zakładanie maski to nie wszystko – początek wielkiego marzenia

    20 lutego 2023

    Roksana Machlarz
  • background3791483_1920.jpg
    Feminatywy, rówouprawnienie i PRL, czyli wielki społeczny spór

    5 marca 2020

    Aleksandra Orłoś
  • girls3764699_1920.jpg
    Młodzieżowe Słowo Roku – sztos czy cringe?

    4 marca 2020

    Oliwia Wiśniowska

Polecane informacje

  • Szczęśliwego nowego życia

    Szczęśliwego nowego życia

    12 czerwca 2025 Wojciech Stefaniak
  • Jak wytresować KOTA?

    Jak wytresować KOTA?

    27 maja 2025 Milena Czyżak
  • Grudniowego wieczora ciemności uporczywy nawrót

    Grudniowego wieczora ciemności uporczywy nawrót

    19 grudnia 2024 Wojciech Stefaniak
  • Propozycja skrojona na miarę – “Paryż Pani Harris” (recenzja)

    Propozycja skrojona na miarę – “Paryż Pani Harris” (recenzja)

    13 listopada 2024 Wojciech Stefaniak

Nasz Facebook

YoungFace.TV

YoungFace.TV – pierwsze ogólnopolskie medium szkolne. Załóż redakcję w swojej szkole. Zostań redaktorem. Pokaż swoją rzeczywistość!

zarejestruj swoją szkołę|zostań redaktorem

Zobacz koniecznie

  • O nas
  • Pomoc
  • Idea
  • Pracuj z nami
  • Kontakt
  • Polityka prywatności
  • Reklama
  • Regulamin
  • Zaufali nam
  • Koszulka „THINK!”

Śledź nas

Newsletter

dodaj swój adres e-mail i bądź na bieżąco z nowościami w serwisie YoungFace.TV

copyrights youngface.tv 2013 YoungFace.TV

projekt i wdrożenie: Agencja interaktywna Ivision.pl współpraca:

Close
YoungFace.TV

Używamy cookies głównie w celu analizy i dostosowania serwisu do potrzeb użytkowników. Korzystanie ze strony bez zmiany ustawień przeglądarki oznacza, że nie masz nic przeciwko otrzymywaniu wszystkich naszych plików cookies. Więcej o zarządzaniu cookies przeczytasz w Polityce prywatności.

YoungFace.TV | szkoła dziennikarstwa | praktyczna edukacja medialna
wspierane przez  GDPR Cookie Compliance
Polityka prywatności

YoungFace.TV szanuje i przestrzega prawa Użytkowników do prywatności. Szczegółowe informacje na temat tego w jaki sposób są gromadzone, przetwarzane i wykorzystywane informacje o Użytkownikach serwisu YoungFace.TV oraz w jaki sposób YoungFace.TV dba o ochronę danych osobowych Użytkowników znaleźć można na stronie polityki prywatności

Polityka Cookies

Więcej informacji o naszej Polityce Cookies