Konferansjerami byli Martyna oraz Bartek, którzy w bardzo dostojny sposób zaprosili na  nostalgiczną podróż w czasie, do dwudziestolecia międzywojennego, świata poezji i kunsztu słowa oraz ciepłych i elektryzujących dźwięków, a także niezapomnianych melodii, które na stałe zapisały się w historii muzyki. Jednak przede wszystkim był to czas spotkania z sylwetkami artystów, którzy na zawsze odmienili przedwojenną  scenę w Polsce.  W okresie dwudziestolecia międzywojennego w sferze mody, podobnie jak w malarstwie, architekturze czy wzornictwie, widoczne stały się inspiracje nurtem art deco. Styl ten wniósł do projektowania nowoczesną klasykę, odnowił upodobanie do pewnego porządku elementów i geometryzacji form, stał się synonimem wyrafinowanej elegancji.

Na początku odśpiewana była piosenka ,,Miłość ci wszystko wybaczy”. Ta miłosna pieśń liryczna powstała w 1933 roku i została napisana na specjalne potrzeby filmu ,,Szpieg w masce”, cieszącego się rekordową frekwencją w kinach. Zaśpiewała go w nim Hanka Ordonówna i od tego czasu piosenka stała się jej wizytówką. Muzykę skomponował Henryk Warszawski, a słowa napisał Julian Tuwim. Następnie wysłuchaliśmy wiersza Kazimierza Przerwy-Tetmajera ,,A kiedy będziesz moją żoną”. Kiedy przyszedł czas na największego amatora dwudziestolecia międzywojennego- Eugeniusza Bodo , zachwycaliśmy się piosenką ,,Umówiłem się z nią na dziewiątą”. Kto chce być kochanym, nie może być ponurym. Najpiękniej wyraziła tę myśl Maria Pawlikowska-Jasnorzewska w wierszu: ,,Kto chce bym go kochała”. W następnej kolejności przyszedł czas na przedstawienie  teatralne pt. ,,Królewna Śnieżka ” w wykonaniu grupy teatralnej.

W dwudziestoleciu wojennym takie wartości jak: wierność, uczciwość, stałość były niezwykle istotnymi. Kto kochał-kochał naprawdę, tęsknił mocno, spoglądał czule i wspominał w wierszach i piosenkach.

,,Już nie zapomnisz mnie”- to przykład niezwykle romantycznej piosenki z roku 1938 roku z filmu ,,Zapomniana melodia” . Słowa napisał Ludwik Starski, a muzykę skomponował Henryk Warszawski, natomiast wykonała ją Kaja. Tak właśnie kiedyś kochano, wierzono, że warto żyć dla miłości. Pięknie ujął te słowa Julian Tuwim w wierszu ,,Warto żyć”. Wkrótce przyszedł czas na prześliczną piosenkę pt. ,,Odrobina szczęścia w miłości”. Utwór ten zaśpiewała słynna Tola Mankiewiczówna w komedii z 1934 roku pt. ,,Co mój mąż robi w nocy”.

Na zakończenie  uczniowie zaprosili wszystkich uczestników do zaśpiewania przewodniej piosenki pt. ,,Miłość ci wszystko wybaczy”. Spotkanie bardzo mi się podobało. Wykonanie uczniów było bardzo profesjonalne. Pomimo tak dużej ilości osób, nie pojawiła się u nich trema. Zadbano bardzo dokładnie o szczegóły między innymi stroje wykonawców, jak i dekoracje.

Fot. Piotr Paluch