Kiedy las obsypią prawdziwki, podgrzybki oraz inne dary przyrody, miłośnicy grzybobrania wyruszają, by jak co roku cieszyć się swoimi zdobyczami. Pasjonatów nie satysfakcjonują pospolite gatunki, poszukują bowiem rzadkich, spędzających sen z powiek okazów. Takich, które są ich chlubą. Wraz z rozpoczęciem sezonu „grzybiarze” pakują do samochodu wiaderka, drugie śniadanie oraz obowiązkowy termos z ciepłą herbatą. Całą wiedzę na temat rodzajów grzybów mają zawartą w jednym palcu, więc nie frasują się, że zabójczy muchomor plamisty zagości w ich zbiorach.

Gdy słońce wschodzi, a za oknem jest nie więcej niż kilka stopni, ubierają się „na cebulkę” i wyruszają na ekscytującą wyprawę. Las o świcie, kiedy promienie słoneczne przebijają gałęzie brzóz i świerków, a ptaki melodyjnie witają nowy dzień, zapiera dech w piersiach. Taki widok zostaje w ich pamięci na długi czas. Krocząc dumnie przez ścieżki usłane mchem i sosnowymi szyszkami, czują nieopisany dreszczyk emocji. To za tym tęsknią przez cały rok, więc kiedy nadchodzi ten, jakże wyczekiwany, czas, czują się jak „ryby w wodzie”.

Pasjonaci zbierania grzybów wyróżniają się ogromną dozą cierpliwości oraz wytrwałości w poszukiwaniach. Oczywiście najbardziej dorodne okazy uwieczniają na fotografii. Kiedy po całodniowej wyprawie spełnieni wracają do swych czterech ścian, w powietrzu unosi się wyrazisty aromat grzybów. W głowie już gości milion pomysłów na tegoroczne zastosowanie zbiorów. Marynowanie, sos z kurek, suszenie, zupy… na tym etapie zamieniają się w wybitnych kucharzy.

Miłość do grzybów może omotać każdego – zaczynając od wesołego przedszkolaka, a kończąc na poczciwej staruszce z bloku obok. Nie każdy pojmuje tą ideę. Ci, którzy czekają rok na chwilę, gdy oddadzą się swojej pasji, twierdzą, że tego się nie rozumie, to się czuje.