Zastanówmy się, w dzisiejszych czasach, gdy króluje kultura masowa, mało jest ludzi, którzy wyłaniają się z szeregu. Większość podąża za najnowszymi trendami mody, dąży do ideałów modelek z pierwszych stron gazet. Może właśnie z tego czerpię inspirację? To, co modne, co na „topie” – chcę to mieć, inspiruję się tym. Jednak wciąż nie ma w tym tej jednej osoby, o której z dumą mogłabym powiedzieć „chcę być taka jak ty”.

Pomijając kwestie modowe i generalnie kwestie wyglądu, dużą rolę odgrywają charakter i osiągnięcia. Jestem pełna podziwu, dla ludzi, którzy mimo różnych przeciwności losu potrafią „wyjść na prostą” i osiągają sukcesy. Podziwiam  tych, którzy w pełni się angażują, dążą do celów i poświęcają całych siebie. Przykładem takiej osoby jest chociażby Nick Vujicic – „bez rąk, bez nóg i bez ograniczeń”. Jest on pełen optymizmu, ma wspaniałą rodzinę, doskonale radzi sobie w życiu i.. nie ma dla niego rzeczy niemożliwych. To przykład osoby, która może wiele i nie narzeka na swoje życie.

Moją bohaterką jest też siatkarka, Agata Mróz-Olszewska, która swoje życie oddała za upragnioną córę. Wiedziała, że ciąża w jej stanie zdrowia oznacza śmierć dla niej lub dla dziecka. Poświęciła swoje życie, by dać życie córce. I to jest piękne.

Jednak najwięcej o życiu uczę się od mojej mamy. To ona pokazała mi, że życie to nie bajka. Mama jest lekarzem, kucharzem, przyjaciółką w jednym. Naprawdę „nie ogarniam”, jak ona daje radę wykonywać codzienne obowiązki, a oprócz tego znajduje czas na przyjemności, na dodatkowe zajęcia, ciągle wymyśla coś do pracy. Jest kobietą, która nie usiedzi w miejscu. Kobietą, która nie użala się nad sobą i podejmie się każdej pracy. A oprócz tego jest najlepszą mamą na świecie. I to właśnie ona jest dla mnie prawdziwą inspiracją, bo tę inspirację czerpię właśnie z codzienności. A moją codziennością oprócz szkoły, Internetu, mediów, ludzi, których wymieniłam wyżej, jest właśnie ona.