Film doskonale sprawdzi się jako komedia. Jego niewątpliwą zaletą jest również to, iż ukazuje problem nastawienia do życia. Doskonale ukazana jest przemiana bohatera. Zaczyna on czerpać z życia pełnymi garściami. Staje się szczęśliwy. Z tego filmu możemy wyciągnąć naukę, że w życiu należy wykazywać inicjatywę i nie bać się wyzwań.

„Jestem na tak” (Yes Man) to komedia romantyczna nagrana w 2008 roku w Stanach Zjednoczonych. Reżyserem tego filmu jest Peyton Reed. Był on nominowany do nagrody Saturna za najlepszą reżyserię, za film Ant-man. Autorami scenariusza są Nicholas Stolle oraz Jarrad Paul. Główną rolę w tym filmie odgrywa Jim Carrey. Otrzymał on za ten film nagrodę Złoty Popcorn, za najlepszą rolę komediową. Główną rolę kobiecą odgrywa Zooey Deschanel.

Budowa scenariusza jest klasyczna. Film zaczyna się od spotkania głównych bohaterów. Ich znajomość się rozwija. Następnie jeden z bohaterów nieumyślnie zawodzi drugiego. Jednak później udowadnia on swoje czyste intencje, a film kończy się happyendem. Jest to motyw znany z takich filmów jak: „Pocahontas”, czy „Avatar”.

Główny bohater filmu to czterdziestoletni mężczyzna, którego życie staje się nudną rutyną. Dzieje się tak z dwóch powodów. Pierwszy-to odejście żony. Carl Allen, bo tak nazywa się bohater, wiedzie monotonną egzystencję. Robi ciągle to samo, chodzi do pracy, która nie sprawia mu przyjemności, wraca do domu i unika znajomych.

Wszystko się zmieniło po tym, jak Carl przypadkowo trafił na pokaz. podczas którego guru nauczał, jak żyć. Poznał filozofię “Jestem na tak”. Od tej pory zgadzał się na wszystkie kierowane w jego stronę propozycje. Przestał być samotnikiem i wyszedł do ludzi.

Film doskonale sprawdzi się jako komedia. Jego niewątpliwą zaletą jest również to, iż ukazuje problem nastawienia do życia. Doskonale ukazana jest przemiana bohatera. Zaczyna on czerpać z życia pełnymi garściami. Staje się szczęśliwy. Z tego filmu możemy wyciągnąć naukę, że w życiu należy wykazywać inicjatywę i nie bać się wyzwań.

Z drugiej jednak strony należy zachować umiar. Przypomina nam o tym właśnie film, ukazując, że życie na tak może prowadzić do kłopotów.

Gra aktorska wypada bardzo dobrze. Aktorzy są wiarygodni. Ich emocje są realne.