Po wykładzie wprowadzającym uczniowie wcielili się w rolę posłów pięciu fikcyjnych ugrupowań: partii liberalnej, partii socjaldemokratycznej, partii ludowej, partii chrześcijańsko-demokratycznej i partii nacjonalistycznej.

Członkowie każdej z nich otrzymali dokument programowy, który zawierał zarówno ogólną wizję państwa charakterystyczną dla każdej z partii oraz wypływający z niej pakiet konkretnych postulatów politycznych. Te właśnie postulaty różnią poszczególne ugrupowania. Przedmiotem negocjacji pomiędzy partiami było powołanie rządu ze spójnym programem, uchwalenie rocznego budżetu, a następnie rządzenie wobec zmieniających się okoliczności wewnętrznych i zewnętrznych.

Tak powołany Parlament podejmował decyzje w formie uchwalania ustaw regulujących pojawiające się problemy. Prace nad ustawami odbywały się w komisjach parlamentarnych, gdzie zasiedli przedstawiciele każdej ze stron.

Kluczowe znaczenie w kontekście spadków/wzrostów notowań poszczególnych partii mają media, w które wcieliło się trzech uczniów nienależących do żadnej z pięciu partii politycznych. Zwycięży to ugrupowanie, które wykazało największą skuteczność w rządzeniu: punkty były przyznawane zarówno za stanowiska w rządzie dla konkretnej partii, kształt budżetu zgodny z wytycznymi, jak i uchwalenie ustaw zgodnych z programem partii. W czasie zajęć uczniowie zawierali koalicje co pozwoliło przejąć władzę. Dzięki udziałowi w grze poznaliśmy być może przyszłych liderów politycznych…