Marie-Lurie to francuska mieszkająca wraz z ojcem w Paryżu. Jako mała sześcioletnia dziewczynka traci wzrok a ojciec uczy ją jak poruszać się po mieście wykonując makietę. To dzięki niej dziewczyna uczy się jak sobie radzić w życiu.

Werner Pfenning. Niemiecka sierota mieszkająca razem ze swoją siostrą w domu dziecka. Werner po mimo trudności w kształceniu się odkrywa jak naprawiać radio i jak jest ono skonstruowane. Umiejętności które pozyska pomogą mu radzić sobie w świecie pełny wojny i rozlewu krwi.

Kiedy hitlerowcy wkraczają do Paryża, dwunastoletnia Marie-Laure i  jej ojciec uciekają do miasteczka Saint-Malo w Bretanii. Znajdują schronienie u stryjecznego dziadka, który staje się przyjacielem dziewczyny pomimo jego uchyleń w zdrowiu psychicznym po pierwszej wojnie światowej.

Werner Pfennig trafia tam kilka lat później. Służy w elitarnym oddziale żołnierzy, który zajmuje się namierzaniem wrogich transmisji radiowych. Podczas nalotu aliantów na Saint-Malo losy tej dwójki splatają się…

Nieprzewidywalne zakończenie. Smutek. Wspomnienie. Współczucie.

Światło, którego nie widać, którego Marie-Lurie nie zobaczy, a Werner Pfenning nie zobaczy i nie poczuje…