Przygotowania od początku roku, praca w szkole do późnego wieczora, wiadra trocin…, ale się opłaciło. W czwartek, 30 maja, cała poznańska jedenastka zebrała się w holu, aby móc zobaczyć makietę kolejową zrobioną przez uczniów ósmych klas.

“Trocina i wspólnicy S.A.” 

“Pociąg osobowy z Radzionkowa Zachodniego odjedzie z toru przy peronie drugim”… No właśnie. Ale, żeby był tor, peron i żeby pociąg mógł odjechać, trzeba było dołożyć niemało starań. Przez ostatnie miesiące autorzy makiety, Jakub Lewandowski, Kacper Lawiński, Mateusz Uznański i Jan Majka spotykali się niemal każdego tygodnia po kilka razy, żeby dzisiejszego dnia był i tor, i peron, i odjazd. Mało tego; po zeszłorocznym sukcesie pokazu postanowili zrobić wszystko na nowo. Powstał nowy projekt makiety, plan torów, zdobyto nowe budynki, wprowadzono nowe pomysły. Oprócz palącej się lokomotywowni, osiedla, pól i lasów, dodano w tym roku także wiele urozmaiceń – automatycznie przestawiające się zwrotnice i zamykające się szlabany, elektryczną sygnalizację świetlną, a nawet dym lecący z palącego się budynku.  Do tego jeszcze tło z tyłu, góry, wiadukt, boisko piłkarskie… i cztery wiadra trocin. Na pomysł wykorzystania różnobarwnych trocin w roli trawy, pól, łąk wpadła pani Brygida Kovacs. Okazał się on prosty w wykonaniu, niedrogi, a trociny stały się flagowym elementem makiety i twarzą przedsięwzięcia. “Hej dzieciaki, ojcze, matko, weź trocinę, pójdzie gładko!”

Amatorscy profesjonaliści

Miłość do makiet zaczęła się w 2012 roku, kiedy Kacper i Mati oraz Kuba (wówczas z klasy 2c i 2a) dostali od pani Brygidy Kovacs szansę zbudowania makiety. 6 domków, 7 samochodów, jedna lokomotywa. W 2016 roku odbyła się pierwsza prezentacja dla młodszych dzieci nt. kolei i komunikacji miejskiej. Z każdym rokiem była ona rozbudowywana, powstało odwzorowanie wagonu kolejowego, stanowiska dróżnika, kasy biletowej, a w 2018 roku pewien pomysł. Na stworzenie dużej makiety kolejowej amatorskimi sposobami i zaprezentowanie jej przed całą szkołą. Więc wzięli się do roboty – wspólnie z panią Brygidą i jej nieocenioną radą, pomocą na wszystko zrobili rzekę z silikonu, górę z szarego papieru, słupy z patyczków. Było więc dla wszystkich oczywiste, że w przyszłym roku trzeba to powtórzyć.

Dzień pokazu

Po długim i wycieńczającym przygotowywaniu wszystkiego poprzedniego dnia, przygotowania prezentacji wprowadzającej dzieci w świat makiet i kolei, trzeba było przywdziać kolejarski mundur i rozpocząć pokaz. Prezentacja prowadzona przez Kacpra Lawińskiego została pokazana sześciokrotnie różnym grupom dzieci, w tym z okolicznych przedszkoli. Za elektronikę odpowiadał znawca w tej dziedzinie, Jan Majka, natomiast lokomotywami kierowali wytrawni pasjonaci, Mateusz Uznański i Jakub Lewandowski. W czasie przerwy, kiedy przybywała masa uczniów chcących obejrzeć makietę, na rzutniku można było obejrzeć film o przygotowywaniu makiety, nakręcony przez Kacpra w czasie poprzedniej edycji. Zaś przed pokazem, dzieci przed wejściem miały kasowane bilety przez Kubę, wydane przedtem przez Mateusza ze specjalnie przygotowanej kasy biletowej. Następnie uczestnicy poznali w łatwo przyswajalnej wersji najważniejsze informacje o kolei – między innymi czym zajmuje się dróżnik, jak działa parowóz, oraz liczne ciekawostki – ile dzieci miałyby wzrostu, gdyby żyły na makiecie.

Obsługa pokazu nie była łatwa, nie mówiąc nawet o przygotowywaniu, a potem rozbieraniu. Jak szacuję, słowa “chyba zaraz oszaleję!” padły około 25 razy, szczególnie przed godziną 21, gdy dzień wcześniej skończywszy układanie wszystkiego, wszyscy ze zmęczenia gotowi by byli pomylić słowo” makieta” z “toaleta”.

Wszystko udało się jednak wyśmienicie. Dzieci były zafascynowane, nauczyciele żałowali, że to już ostatnia edycja tego projektu. W miarę możliwości, będąc już w liceum, spróbujemy jednak podtrzymać tradycję i zorganizować 3 pokaz szkolnej makiety.