To drugi tekst z utworzonej przeze mnie serii na YF.TV – “Śladami Powstańców”. Napisałem te artykuły ze względu na 100. rocznicę wybuchu Powstania Wielkopolskiego.
Franciszek Ratajczak urodził się 24 listopada 1887 r. w Śniatach w woj. wielkopolskim. Zmarł 27 grudnia 1918 r. w Poznaniu (dzień wybuchu walk).
Życie prywatne
Był synem Eufrozyny i Józefa. Miał żonę Mariannę Maćkowiak oraz dwójkę dzieci: Cecylię i Eryka Franciszka.
Dlaczego Franciszek Ratajczak jest tak popularną osobą związaną z powstaniem?
Franciszek Ratajczak uznawany jest za pierwszą ofiarę Powstania Wielkopolskiego, które wybuchło 27 grudnia 1918 r. Zginął podczas szturmu na prezydium policji. W skutek ostrzału niemieckiego pułku grenadierów został ciężko ranny i pod wieczór zmarł.
Drogi Franciszka Ratajczaka
Franciszek Ratajczak, choć nie był żadnym z dowódców walk niepodległościowych, na kartach historii zapisał się jako bardzo aktywny patriota. Przed I wojną światową – w poszukiwaniu pracy – wyjechał do niemieckiego regionu, którego stolicą był Dortmund, i tam pracował jako górnik. Wkrótce potem został wcielony do armii carskiej. Jako członek Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” był aktywnym działaczem. Po rewolucji listopadowej 1918 został skierowany do Poznania, by pomóc ruchowi niepodległościowemu. Na początku grudnia 1918 wraz z grupą ludzi został przydzielony do oddziałów Służby Straży i Bezpieczeństwa stacjonujących w Forcie Raucha w Berdychowie pod dowództwem porucznika E. Krauzego. Jego oddział został skierowany do wzmocnienia polskiej załogi będącej wówczas w Zamku Cesarskim. Podczas szturmu na prezydium policji został ciężko ranny na skutek ostrzału pułku niemieckich grenadierów. Zmarł w wyniku zadanych ran w godzinach wieczornych.
Ulica nazwana w Poznaniu jego nazwiskiem to ta, na której został ranny, stoi tam też tabliczka pamiątkowa.
*Zdjęcie pochodzi ze strony: pixabay.com/pl/wielkopolskiego-powstanie-polski-872371/