Kto z nas chociaż raz na ulicy nie widział osoby, która prosi o pieniądze lub o kawałek chleba? Kto z nas pomógł, a kto przeszedł obojętnie? Smutne jest to, że większość przechodzi koło takich ludzi, nie pomagając im.
Tak było, jest i będzie, że większość filmowych adaptacji książek siłą rzeczy drastycznie obcina pewne wątki i upraszcza fabułę oryginału, aby w skrócie przedstawić daną historię. Adaptację te nie do końca zaspokajają wyobrażenia fanów co do efektów, jednak trylogia “Hobbit: Niezwykła podróż” łamie ten stereotyp.
Gdy byłam małym dzieckiem, całe dnie spędzaliśmy razem ze znajomymi na świeżym powietrzu, mojej mamie trudno było namówić mnie na powrót do domu. Bawiliśmy się świetnie, nie potrzebowaliśmy telefonów, Internetu, by miło spędzić czas, chociaż nie zaprzeczam, używaliśmy tych wszystkich nowinek, ale z umiarem. Pamiętam, jak w wieku 10 lat dostałam swój pierwszy telefon i byłam z tego powodu bardzo szczęśliwa.
Żyjemy w czasach, w których zamiast starą rzecz naprawić, wyrzucamy ją i kupujemy nową. Niepotrzebne nam są dawne przedmioty, tak jest też z książkami. Coraz rzadziej można spotkać osobę, która czyta książkę, a jeżeli poznamy kolekcjonera to już naprawdę ewenement.
