Dramat filmowy autorstwa Stevena Spielberga pt. “Lista Schindlera” pochodzi z 1993 roku. Opowiada on o ludności żydowskiej żyjącej w czasie II wojny światowej i jej zagładzie. Akcja filmu toczy się głównie w Krakowie, które jest okupowane przez nazistów. Oskar Schindler, w kótrego postać wcielił się Liam Neeson to główny bohater dramatu. Jest on niemieckim właścicielem fabryki narzędzi oraz naczyń kuchennych. Początkowo zatrudnia on Żydów jako tanią siłę roboczą. Z czasem jego podejście do wyznawców judaizmu zmienia się i próbuje on ocalić ich życie od masowych wysiedleń oraz eksterminacji. Niemcowi udaje się uratować życie ok. 1120 Żydom. W międzyczasie główny księgowy- Izaak Stern stał się jego przyjacielem i powiernikiem. W niektórych scenach filmu można zauważyć dziewczynkę ubraną w czerwony płaszczyk, która symbolizuje ból oraz cierpienie narodu żydowskiego doświadczonego brutalnie przez los. Twórca ciekawie zaprezentował film, w większości w konwencji czarno-białej, choć początkowa i końcowa scena zostały przedstawione w kolorze. Pomiędzy scenami przewijają się kolorowe elementy, np. płonąca świeca, która symbolizuje naród żydowski jako wspólnotę. Wprowadzenie czarno-białego motywu nadaju mu bardziej artystyczny wymiar oraz wskazuje na nowatorskość, a także wrażliwość Speilberga. Obbraz wojny ukazany z perspektywy Oskara Schindlera jest dość obiektywny i surowy, lecz pod wpływem teraźniejszych wydarzeń ulega on zmianie. W właścicielu fabryki zachodzi przemiana wewnętrzna. Dostrzega on, że człowiek potrafi być okrutny oraz bezlitosny i nie chce być taki. W jego oczach Żydzi nie są podgatunkiem człowieka, którego należy wytępić. Muzyka autorstwa Johna Williamsa doskonale oddaje klimat filmu, a także buduje nastrój , zaś zdjęcia Janusza Kamińskiego wzbogacają fabułę oraz oddają wojenną rzeczywistość. W samym obrazie uwagę zwraca idealna scenografia, dbałość o najmniejsze szczegóły i precyzja, z jaką je odtworzono. To samo tyczy się kostiumów, które były niemalże identyczne jak orginały. Dość szczególnym mankamentem tego filmu jest według mnie jego długość. Ponad trzygodzinny seans na dłuższą metę męczy widza i sprawia to, że nie przykuwa on uwagi do kluczowych momentów. Myślę, że autor mógłby pokazać trochę mniej scen brutalnych, ale podziwiam go za odwagę.
Moim zdaniem “Lista Schindlera” to film, wobec którego nie możemy przejść obojętnie. Pomimo kilku wad na pewno spełni oczekiwania większości widzów, być może ich światopogląd i system wartości. Bardzo się cieszę, że film powstał przy udziele polskich aktorów i innych współtwórców dramatu. Film jest godny polecenia, lecz myślę,że tylko dla dorosłych osób, ponieważ dzieci mogą nie zrozumieć jego przekazu.