Jacek Soplica

Jacek Soplica ubogi szlachcic zawadiaka, który dzięki tupetowi, pieniactwa i odwadze zdobył swoją sławę wśród okolicznej szlachty i miał na nią wielki wpływ. Dlatego nazywano go „wojewodą”. Jego przyjacielem był Stolnik. Jednak była to przyjaźń. Soplica zakochał się w Ewie córce Horeszki. Stolnik był obojętny na uczucia Jacka. Soplica chciał się oświadczyć córce Horeszki, ale jego zaręczyny przerwało oświadczenie,że Ewa wychodzi za mąż. Podczas posiłku Jackowi została podana czarna polewka ,co świadczyło, o tym, że nie jest mile widziany. Jacek po wyjeździe ożenił się z przypadkowo spotkaną szlachcianką. Narodził mu się syn Tadeusz. Soplica popadł w nałóg i zaczął dużo pić.

Jego żona z rozpaczy zmarła. Jacek porzucił gospodarstwo i powrócił na Litwę. Gdy zobaczył oblężenie i bitwę Stolnika z Moskalami ze złości i żalu wyrwał karabin z ręki Moskala i zabił Stolnika. Osądzono go wówczas o zdradę i nazwano go zdrajcą. Wtedy uciekł za granicę i wysyłał pieniądze na opiekę Zosi i Tadeusza. Później wstąpił do zakonu i przyjął imię Robak. Poświęcił się pracy emisariusza. Jednak marzył o wzbudzeniu powstania na Litwie. Został postrzelony przez ostatniego z Horeszków Hrabiego. Gerwazy przebacza Soplicy i informuje go również, że Stolnik mu przebaczył. Jacek Soplica może spokojnie umrzeć. Odpokutował swoje grzechy. Jest on również przykładem prawdziwego patrioty.