Autobiograficzna opowieść nasycona radością życia o niezwykłej przyjaźni, która połączyła dwóch mężczyzn ze skrajnie różnych światów.                                                                                

Abdela Sellou, narratora książki, z pochodzenia Algierczyka, mieszkającego we Francji u przybranych rodziców od czwartego roku życia. Wychowanego na blokowisku drobnego rabusia i złodzieja, który swoją edukacje zakończył w wieku szesnastu lat.                                                                                                                                                                                    Philippe’a Pozzo di Borgo, bogatego arystokratę, pasjonatę sportów, intelektualistę. Po wypadku na paralotni sparaliżowanego od głowy w dół, uwięzionego we własnym ciele. 

Po opuszczeniu więzienia, w którym odsiadywał drobny wyrok za rozbój, Abdel ima się różnych zajęć, usiłując przekonać władzę, iż ma legalne zatrudnienie. Poprzez biuro pośrednictwa pracy dociera do domu Philippe’a w charakterze “asystenta dla tetraplegika”, wymagającego stałej opieki medycznej. Nieprzygotowany do pełnienia obowiązków pielęgniarza, Abdel z oporami podejmuje się pracy, o której nie ma zielonego pojęcia. Wykonuje niezbędne zabiegi pielęgnacyjne, zabiera arystokratę na rehabilitację i przejażdżki jaguarem. 

Z biegiem czasu między mężczyznami, których dzieli absolutnie wszystko – pochodzenie, wykształcenie, wiedza, kultura, stosunek do życia – zawiązuje się autentyczna przyjaźń, która przetrwa do dziś, dłużej niż którykolwiek z nich oczekiwał. Dziesięć wspólnie spędzonych lat zmienia obu, zwłaszcza w sposobie patrzenia na świat i innych ludzi. Abdel zakłada rodzinę, Philippe jest szczęśliwy w nowym małżeństwie z dwójką adoptowanych córek .