Głównym bohaterem jest Finley McMaus – zawodnik szkolnej drużyny koszykarskiej. Pewnego dnia, którego jak zazwyczaj odbywał trening ze swoją dziewczyną – Erin, odwiedza go trener wraz z tajemniczą propozycją. Kierując się lojalnością, zgadza się pomóc w dość skomplikowanym przedsięwzięciu. Zostaje zaprowadzony do domu Russel’a Allen’a, który po śmierci obojga rodziców zaczął się zachowywać jak przybysz z kosmosu i określać mianem Numeru 21. Finley na początku niechętnie podchodzi do zadania, ponieważ wie o umiejętnościach nowego kolegi. Jednakże z czasem przekonuje się do dziwnego chłopaka. Zaczynają spędzać ze sobą dużo czasu, aż pewnego dnia Erin trafia do szpitala…

Wykorzystano słowa, których używamy na co dzień, więc tekst powinien być zrozumiały dla każdego. Często można znaleźć przypisy. Ilość stron może przerazić, jednakże tekst został napisany dość dużą czcionką, co ułatwia czytanie i sprawia, że jest przyjemne. Twórca oprawy sprawił, że przednia część okładki intryguje. Rysunki przedstawiające gwieździste niebo, dwóch koszykarzy oraz kolorystyka, która została użyta, choć uboga, przykuwa uwagę.

W tej książce pokazano siłę miłości w wielu wymiarach. Pozwolenie, nawet zachęcanie głównego bohatera przez jego rodzinę, by opuścił dom ze względu na dziewczynę, wparcie Erin oraz próba zmarnowania kariery przez Numer 21 ukazują, jak bardzo oni kochają. Pragną, by Finley był szczęśliwy, nawet jeśli przez to ucierpią. Ukazano też, jak łatwo kogoś stracić. Wystarczy chwila i tej osoby nie ma, co idealnie ujęto w tym utworze. Moim zdaniem jest to książka dla młodzieży, jak i dorosłych. Wzrusza, daje do myślenia i ukazuje, ile jeden człowiek potrafi zrobić dla drugiego człowieka.