Warto wspomnieć, że Polska to nie tylko 100 lat od odzyskania niepodległości. To wzloty i upadki naszego starego i pięknego kraju. Czasy największej z europejskich potęg gospodarczych i wojskowych, a także czasy rozbiorów i wojen z sąsiadami.

Litwa, która przez przez wiele lat tworzyła wspólne państwo z Polską, dziś robi wrażenie kraju rolniczego.

Niewiele dużych miast, sporo pól uprawnych i terenów leśnych. Na polach już po żniwach, ziemia zaorana a po niej człapią dziesiątki bocianów .

Niedaleko granicy miasto Kowno ( Kaunas ) znane z życiorysu Adama Mickiewicza i powieści Elizy Orzeszkowej „Nad Niemnem” Ta rzeka płynie przez miasto .

Kilka godzin jazdy i wjeżdżam do Wilna (Vilnius ) .

Jak przystało na stolicę miasto jest reprezentacyjne . Czyste i szerokie ulice . Duża ilość zadbanych zabytków i kamienic z przełomu XIX i XX wieku. Duży dworzec , piękny stadion miejscowego Zalgirisu i wolno płynąca rzeka Wilia niczym Wisła w Krakowie. Tak nam się z tatą skojarzyło.

Kolejne miasto -a raczej miasteczko – to Poniewież (Panevėžys ), w którym polskie oddziały miały potyczkę ze Szwedami w czasach kiedy tym drugim spodobały się dobra polskie i litewskie, więc postanowili trochę zabrać ich do siebie nie pytając nikogo o zgodę ( tak to właśnie skomentował tata ).

Łotwa jest nieco inna. Piękny kraj położony – jak się wydaje- wśród ogromnych lasów. Nieco inna zabudowa, małe obite drewnem domki, jakby fińskie ze spadzistymi dachami. Wyczytałem w internecie to za sprawą Szwedów do których należała Łotwa przez 100 lat.

Sporo małych miasteczek jak w krajach skandynawskich

Ryga – metropolia nad rzeką Dźwiną . Potężne miasto pokrojone licznymi drogami . Widoczne są liczne zabytki a nad miastem góruje wieża radiowo-telewizyjna .

W centrum miasta zaciekawił mnie natomiast budynek Łotewskiej Akademii Nauk bliźniaczo podobny do Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie pewnie o identycznym pochodzeniu.

Tuż na Rygą w Salaspils znajduje się tama, a w budowie jest wielka elektrownia wodna, która wykorzysta energię z rzeki Dźwiny.

W niewielkiej odległości od wspomnianej wcześniej Litwy jest miasteczko Bauska nazywane po polsku Bowsk

Dlaczego po polsku ? Dlatego, że było ono lennem Polski. Jak wspomniał tata, musiano płacić za pewne przywileje i ochronę ze strony Rzeczpospolitej.

Ostatni etap to Estonia. Śliczny kraj z bardzo przyjemnym klimatem i bardzo dużą ilością lasów sosnowych . Wymarzone miejsce na letni wypoczynek. Kraju nie można przeoczyć, gdyż wzorem krajów skandynawskich w pisowni nazw miejscowości są widoczne kropki , kreski a także podwojone samogłoski. Estończycy są potomkami ludów ugrofińskich tak jak Finowie, a ich język brzmi bardzo podobnie do fińskiego. Ład i porządek wokół to z pewnością wpływy germańskie w tym duńskie ( to też cytat komentarza taty ). Rejon Łotwy i Estonii to historyczne Inflanty o których każdy usłyszy nieraz na lekcjach historii.

Dwa miasta widziane przeze mnie w Estonii to Tallinn – stolica kraju oraz Parnu ( Parnawa ), to w XVI wieku stolica najdalej na północ wysuniętego województwa Rzeczypospolitej. Parnu nad Parnawą to nieduże miasteczko z typowo skandynawską niską zabudową oraz niezbyt szerokimi ulicami.

Co innego Tallinn – świetnie zorganizowane miasto, stolica kraju. Zadbane i doskonale oznaczone zabytki. W większości dwujęzyczna ludność mówiąca poza estońskim ( w tym języku nie dałbym rady ) i rosyjskim ( zawsze to słowiański – gorzej z pisownią ) nie ma problemów w porozumiewaniu się po angielsku. Mówią powoli i wyraźnie jakby zakładali, że nie każdy jest Szekspirem. Cała Estonia to obszar Free Wi-Fi, ale jest to zorganizowane w tak sprytny sposób, że sieć ma zasięg tylko na zewnątrz budynków. Wszystko po to by wyciągnąć ludzi na świeże i najodowane powietrze. Jeszcze jedna ciekawostka z Tallinna dotyczy transportu publicznego, który jest darmowy dla wszystkich zameldowanych w mieście niestety turyści muszą płacić za przejazd po 2 Euro za bilet… to dosyć drogo jak na jedno miasto .

Ciekawostka historyczna

kraje nadbałtyckie mogą wspólnie z Polską śpiewać w tym roku 100 lat :

16 lutego 1918 roku Dzień Odzyskania Niepodległości Litwy.

24 lutego 1918 – deklaracja niepodległości Estonii

18 listopada 1918 w Rydze nastąpiło proklamowanie niepodległości Łotwy