1. Mistakos to gra zręcznościowa w której uczestnicy układają jak najwyższą ,,górę” krzesełek do czasu aż ona się nie przewróci.

2. Eksplodujące kotki – łatwa, imprezowa gra karciana, podobna do dziecięcej gry ,,Czarny Piotruś”. Gra posiada zabawną szatę graficzną.

Podczas rozgrywki możemy skorzystać z funkcji posiadanych kart (np. atakuj – kończymy kolejkę bez ciągnięcia karty, a przeciwnik musi dobrać 2; “nie nie nie” – sprzeciwiamy się ostatniej karcie rzuconej przez przeciwnika, “przetasuj” – możemy przetasować stos kart, “co kryje przyszłość” – możemy podejrzeć 3 kolejne karty). Nie ma limitu kart, których możemy użyć w jednej kolejce.
Następnie dobieramy kartę ze stosu zakrytych kart, po czym swoją turę wykonuje kolejny gracz.
Jeśli pociągniemy kartę eksplodującego kotka, na stos kart odrzuconych odkładamy “rozbrojenie” i odkładamy “eksplodującego kotka” do stosu kart zakrytych.

Gra trwa do czasu, aż ktoś pociągnie kartę ,,eksplodujący kotek” i nie posiada karty ,,rozbrój”.

3. Dobble – w tej grze musimy być spostrzegawczy i szybcy.

Istnieją różne tryby rozgrywki, między innymi:

a) można grać biorąc karty ze środka – wygrywa ten kto zdobędzie najwięcej kart,
b) wyrzucać na środek karty z ręki – wtedy zwycięzcą jest osoba, która jako pierwsza pozbędzie się kart.

4. Takenoko – polega na realizowaniu zadań z kart celu.

Każdy gracz w pierwszej rundzie może wykonać 2 różne ruchy (przemieszczenie pandy – panda je bambus z pola, na którym zakończyła ruch; przemieszczenie ogrodnika – w celu nawiezienia pola, żeby bambus urósł; nawodnienie terenu; dołożenie 1 z 3 kafelków terenu; dobranie 1 karty celu). W każdej kolejnej rundzie gracz rzuca kostką, wykonuje ruch wynikający z wyrzuconego symbolu  i wykonuje 2 z ruchów podstawowych, tak jak w pierwszej rundzie, lub, jeśli wyrzucił symbol wiatru, może wykonać 2 takie same ruchy.

Taka gra trwa do czasu aż jedna z osób wykona określoną ilość celów (9 – przy 2 graczach, 8 – przy 3 graczach, 7 – przy 4 graczach).

5. Story cubes to gra, której rozgrywka zależy od naszej wyobraźni. Polega ona na rzuceniu kostkami, a następnie wymyśleniu i opowiedzeniu historii, korzystając z obrazków znajdujących się na kostkach.

Grę można modyfikować i traktować ją jak dobrą zabawę. Np. historia nie musi być za każdym razem opowiadana przez jednego gracza, a przez wszystkich.

6. Everdell to bardzo ładna gra łącząca mechanikę przydzielania pracowników do poszczególnych zadań (np. zbieranie borówek) i tworzenia swojej talii kart, w której tworzymy i rozwijamy swoje miasto.

W swojej turze możemy wykonać 1 z następujących czynności:

a) umieścić pracownika na polu oznaczonym “łapką” – w celu otrzymania surowców za odrzucone karty lub zdobycia określonych surowców i/lub kart, wydarzenia podstawowego lub specjalnego albo punktów za odrzucenie kart z ręki korzystając z toru podróży (tylko jesienią),
b) zagrać kartę z ręki lub z łąki do swojego miasta, jeśli mamy wystarczającą ilość surowców lub korzystając ze zdolności posiadanych w mieście kart lub budowli (każda karta posiada jakąś funkcję, która została na niej opisana; w przypadku kart produkcyjnych, od razu po jej zagraniu do miasta, pierwszy raz uruchamiana jest faza produkcji),
c) przygotować się do kolejnej pory roku (zbieramy wtedy swoje pionki z planszy, a także dostajemy nowych robotników i uruchamiamy fazę produkcji lub dobieramy do swojej talii 2 karty z łąki – w zależności od pory roku).

Na początku gry wydaje się, że możemy zrobić bardzo mało. Z biegiem czasu nasze możliwości rosną, a my posiadamy większą liczbę robotników oraz surowców, dzięki czemu możemy coraz bardziej rozbudowywać swoje miasto. Czasami ograniczeniem jest liczba miejsc w mieście (15).

Celem każdego z graczy jest zbudowanie miasta w taki sposób, żeby na koniec otrzymać jak najwięcej punktów.