Człowiek jest istotą tak bogatą i tajemniczą, że każde ujęcie go za pomocą definicji ukazuje zaledwie tylko jeden aspekt naszego człowieczeństwa.
Filozofowie uważają, że człowiek przede wszystkim to dusza i ciało. Natomiast według religii to istota żywa, doskonała, stworzona na obraz i podobieństwo samego Boga. Osoba uczuciowa, współczująca, chętnie i bezinteresownie pomagająca innym, a także mająca w sobie dużo dobroci, pokory i szacunku.
Jednak współczesny śmiertelnik coraz bardziej staje się niezależny, samodzielny, a mimo to bezwarunkowo potrzebuje bliskości innych osób, ponieważ bez nich nie potrafi normalnie funkcjonować. Gdy czuje się potrzebny, jego życie właśnie wtedy nabiera sensu. Robiąc coś dla kogoś, często czerpie z tego satysfakcję i zadowolenie. Jako jednostka rozumna pragnie doskonalić się, uczyć i pogłębiać wrodzone zdolności.
,,Człowiek szuka miłości, bo w głębi serca wie, że tylko miłość  może uczynić go szczęśliwym’’. Ten cytat mówi o tym, że ludzie dążą do założenia rodziny i życia w gronie najbliższych.
Jaki jest człowiek,, każdy z nas może się przekonać osobiście. Jest nawet takie powiedzenie: „ Ile ludzi, tyle charakterów”. Niestety, w dzisiejszych czasach, gdzie panuje komercja i konsumpcja, gdzie ludzie pragną za wszelką cenę być lepszym od drugiego, pragną władzy, pieniędzy większe szanse mają osoby, które mają zły charakter, niż ci, co chcieliby żyć zgodnie z zasadami.
Według mnie, mimo że żyjemy w trudnych czasach, trzeba wierzyć w ludzi dobrych,ale nie skreślać tych złych. Przecież ci drudzy zawsze mogą trafić w życiu na zdarzenia, które ich w zupełności odmienią albo pozwolą przemyśleć swoje postępowanie.