Rywalizacja zwykle pociąga za sobą chęć zwycięstwa. Jeżeli ciężka praca nie wystarcza lub brak jest cierpliwości w oczekiwaniu na efekty treningów, to bardzo zdeterminowani zawodniczy sięgają niekiedy po farmakologiczne środki dopingowe. Początkowo do tego celu używano alkoholu, kofeiny, kokainy, strychniny czy morfiny. Wraz z rozwojem medycyny i farmacji zwiększyła się liczba różnorodnych środków dopingujących. W 1999 roku Międzynarodowy Komitet Olimpijski powołał Światową Agencję Antydopingową (WADA).

Do środków dopingujących zaliczmy m.in. :

– środki stymulujące: amfetaminę, kokainę, efedrynę,

– przeciwbólowe środki o działaniu narkotycznym: morfinę, steroidy anaboliczne (testosteron)

– substancje o działaniu moczopędnym i hormony peptydowe.

Na rynku pojawiają się nowe substancje, które bazują na działaniu starszych specyfików, ale mają zmieniony skład chemiczny.

Podczas działania środków dopingujących zakłócone zostają procesy życiowe, metabolizm i prawidłowa fizjologia organizmu. Na przykład erytropoetyna – hormon peptydowy – pobudza szpik kostny do zwiększonej produkcji czerwonych krwinek, dzięki czemu do mięśni dopływa więcej tlenu, a to sprawia, że stają się one zdolne do większego wysiłku. Anaboliki wspomagają wbudowywanie aminokwasów w komórki mięśniowe, wskutek czego mięśnie szybciej przyrastają, natomiast amfetamina zwiększa wydolność fizyczną organizmu, a zawodnik wykazuje większą motywację do walki.

Środki dopingujące zmniejszają ból i zmęczenie, a nawet całkiem je niwelują. Ułatwia to zawodnikowi codzienną pracę na treningach i zwiększa prawdopodobieństwo zwycięstwa w zawodach sportowych. Czy jest to jednak sukces zdobyty w uczciwej rywalizacji?

Zwiększona dawka hormonów lub anabolików zazwyczaj daje niewiarygodne rezultaty, lecz w rzeczywistości trudno przewidzieć wszystkie skutki uboczne działania tych substancji. Często okazują się one bardzo niekorzystne i niebezpieczne dla zdrowia, ich przyjmowanie prowadzi do nieodwracalnych zmian w organizmie, a czasem nawet do śmierci. Skutki stosowania dopingu mogą pojawić się bardzo szybko lub dopiero po kilku latach. Stosowanie steroidów może prowadzić do problemów z gospodarką hormonalną. Anaboliki bardzo często negatywnie wpływają na psychikę: powodują wahania nastroju, depresję, napady euforii, wściekłości czy nawet agresji. Wśród innych środków ubocznych stosowania dopingu są także choroby kardiologiczne, bóle głowy, brzucha i mięśni, podwyższone ciśnienie tętnicze krwi czy nieprawidłowe funkcjonowanie wątroby. Zwiększa się wtedy podatność sportowca na kontuzje.

Doping pomaga sportowcom osiągnąć sukces. Bezwzględnie stanowi również zagrożenie dla zdrowia i życia ludzkiego. W sporcie używanie dopingu jest zakazane i karalne, a udowodnienie stosowania dopingu grozi dyskwalifikacją. Dlatego zanim sięgnie się po takie substancje należy zadać sobie pytanie : Czy warto?