Gdybym stała się uchodźcą, moje życie diametralnie by się zmieniło. Byłabym w innym kraju. Byłoby to państwo sąsiadujące z Polską, w którym byłabym bezpieczna. Biorąc pod uwagę obecną sytuację geopolityczną, najpewniej byłyby to Niemcy.

Otrzymałabym tam schronienie i wyżywienie. Państwo niemieckie zapewniłoby  mi również zasiłek pieniężny, dzięki któremu mogłabym spełnić swoje podstawowe potrzeby.Czekałabym do moment, w którym sytuacja w Polsce ustabilizowałaby się. W międzyczasie starałabym się prowadzić normalne życie. Uczyłabym się języka i szukała pracy. Okazywałabym wdzięczność ludziom, którzy mi pomogli.

Gdyby w moim kraju przywrócono pokój, z radością wróciłaby do mojej ojczyzny.

Gdyby jednak okazało się, że w innym państwie są lepsze warunki bytowe, starałabym się tam dostać. Mogłoby to się jednak nie spodobać społeczeństwu tego kraju. Mogłabym zostać nazwana imigrantem ekonomicznym. Obywatele tego państwa mogliby być niezadowoleni z tego, iż chcę żyć na ich koszt. Sugerowano by mi udanie się do miejsca najbliższego Polsce.

Jako uchodźca mogłabym spotkać się z niechęcią wobec mojej osoby. Obcemu społeczeństwu mogłoby się nie podobać, że otrzymuję za darmo określone dobra.