Tytułowa bohaterka – Koralina Jones – przeprowadza się z rodzicami do starego domu. Jej sąsiadkami są dwie starsze panie, niegdyś pracujące w teatrze a teraz… wróżące z herbacianych fusów, a na piętrze mieszka pan Bobiński, który szkoli cyrkowe myszy! Swoje miejsce znajdzie tu też czarny kot.

Rodzice dziewczynki ciągle pracują i nie mają dla niej czasu. Znudzona Koralina zwiedza każdy kąt domu i odkrywa tajemnicze drzwiczki w ścianie, które prowadzą do równoległego świata. Żyją tam drudzy rodzice, sąsiedzi i nie byłoby w tym prawie nic dziwnego, gdyby nie to, że zamiast oczu mają guziki. Z początku ten świat wydaje się Koralinie idealny – wszyscy mają dla niej czas, jedzenie jest pyszne, zabawki mówią – lecz potem wychodzi na jaw, jak bardzo się myli. Dziewczynka oprócz siebie musi uratować jeszcze swoich prawdziwych rodziców i dusze niewinnych dzieci pożartych przez drugą matkę. Czy jej się to uda, możecie dowiedzieć się, tylko czytając tę książkę.

Powieść wywarła na mnie ogromne wrażenie. Świetnie się ją czyta ze względu na wartką akcję. Jest intrygująca i tajemnicza, a wszystko to przyprószone zostaje łyżką grozy i szczyptą magii. Gorąco polecam każdemu.