Poprzez uczenie się dziecko nabywa umiejętność korzystania ze swoich możliwości, czyli zadatków wrodzonych, z którymi przychodzi na świat, aby mogło ono je rozwijać, musi mieć możliwość uczenia się.
Uczenie się to ciągły rozwój
Przykładem może tu być dziecko posiadające lepszą strukturę nerwowo- mięśniową w wyniku, czego może mieć ono zdolności muzyczne, ale w przypadku, gdy będzie pozbawione możliwości wykorzystania ich i systematycznego ćwiczenia, np., z powodu ubóstwa rodziców lub odrzucenia przez rodziców oraz z powodu braku odpowiednich warunków środowiskowych nie rozwinie ono swoich możliwości wrodzonych. Uczenie się może być także rezultatem praktyki lub tylko powtarzania jakiejś czynności, aby po pewnym czasie skutkowało to zmianą w zachowaniu jednostki.
Ten rodzaj uczenia się może polegać na naśladownictwie, które polega na tym, że jednostka świadomie kopiuje to, co robią inni ludzie. Uczenie się może również polegać na identyfikacji i ma miejsce wtedy, gdy jednostka próbuje przyswoić sobie podstawowe wartości, motywy lub, też zachowania osób podziwianych, kochanych, czyli znaczących dla niej. Uczenie się może polegać także na treningu, czyli ćwiczeniu, które jest czynnością wybraną, ukierunkowaną i celową.
Uczymy się od urodzenia
Pierwsze przejawy uczenia się dziecka są zauważalne w krótkim czasie po urodzeniu się i trwają przez całe jego życie. Dziecko po przyjściu na świat wyposażone jest w kilka odruchów bezwarunkowych, które pozwalają mu na to, aby móc utrzymać się przy życiu, np., odruch ssania, połykania, mrugania, odruch kolanowy, odruch ścięgnowy, ale odruchy te muszą ulec wzmocnieniu i lepszej koordynacji, czyli przekształcić się w czynności dowolne
Reakcje emocjonalne tworzą nawyki
Często powtarzające się reakcje emocjonalne przekształcają się w nawyki i mają bardzo duże znaczenie w życiu dziecka. Rozwój emocjonalny w okresie dzieciństwa dokonuje się przy udziale pięciu rodzajów uczenia się: metodą prób i błędów, uczenie się przez naśladownictwo, przez identyfikację, warunkowanie i trening. Dojrzewanie i uczenie się wpływają na rozwój emocji, ale uczenie się ma większe znaczenie, gdyż można nim kierować, np., gdy dziecko przyswoi sobie jakąś niepożądaną reakcję emocjonalną i włączy ją do swoich typowych reakcji wówczas będzie ona utrzymywana, a wszelkie próby zmiany jej spotkają się z oporem ze strony dziecka.
