Savoir vivre, to system norm, który podpowiada nam, jak zachować się w wielu sytuacjach życiowych. System ten dotyczy przede wszystkim zachowania się w towarzystwie. Chodzi o tak zwaną kulturę obyczaju. Często zapomniane i lekceważone normy i oznaki dobrego wychowania, dają o sobie znać, gdy nie wiemy jak stanąć, co powiedzieć, co zrobić oraz jak zachować się w różnych okolicznościach towarzyskich.
Powitanie
Skinienie głową czy ukłon są najprostszą formą uprzejmości. Pozdrawiać można także uśmiechem albo krótkimi zwrotami takimi jak: „Cześć” wśród młodzieży, „Dzień dobry” czy „Dobry wieczór” . Pozdrawia się ludzi bardzo bliskich, ale i znanych tylko z widzenia. Są jednak takie miejsca, w których pozdrawia się wszystkich ludzi, nawet całkiem nam obcych, np. w górach, w lesie czy w przedziale kolejowym.
Pozdrowienie
Podstawową zasadą w kłanianiu się jest ukłon osoby młodszej osobie starszej lub osoby z niższymi kwalifikacjami osobie wyżej wykwalifikowanej. Pierwszy kłania się pracownik swojemu przełożonemu i uczeń nauczycielowi. Młodszy pozdrawia starszego, mężczyzna kobietę, idący stojącego, wchodzący do już obecnego, jadący samochodem pieszego. Nie powinno się jednak sztucznie wyczekiwać na pozdrowienie, przeprowadzając śmieszną kalkulację „kto ważniejszy”. Osoba kulturalna na widok znanej sobie osoby po prostu kłania się.
Rozmowa
Prawidłowe mówienie oraz sztuka konwersacji to umiejętności, które przy dobrych chęciach można opanować w każdym wieku. Chociaż często o tym zapominamy – właściwy sposób prowadzenia konwersacji jest nieodłączną częścią dobrych manier. Sposób prowadzenia rozmowy, bogactwo językowe i dostosowanie tonu do sytuacji, w dużym stopniu charakteryzują człowieka i jego poziom kultury. Umiejętność prowadzenia interesującej rozmowy, piękne i logiczne wypowiadanie się jest nieocenione w kontaktach towarzyskich.
Zapoznawanie się
Ta kwestia wciąż budzi niepewność wśród młodych ludzi – czyje nazwisko wymieniamy najpierw? Otóż przedstawianie odbywa się według ogólnie przyjętych zasad – osobę mniej ważną przedstawiamy osobie ważniejszej, czyli mężczyznę – kobiecie, osobę młodszą – starszej, uczennicę – nauczycielce, kogoś nowo przybyłego – już obecnemu. W sytuacji, gdy mamy dwóch mężczyzn lub dwie kobiety, najpierw przedstawiamy osobę nam bliższą osobie mniej znanej. Wyjątek od tej reguły stanowi mama, to jej przedstawiamy znajomych zarówno młodszych jak i starszych.
Zachowanie przy stole
Pamiętajmy przede wszystkim, by przy stole siedzieć prosto. Nogi powinny być ustawione na podłodze równoległe do siebie. Nie opieramy łokci na stole, a także nie podpieramy się. Nie pochylamy się nad talerzem, tylko przenosimy potrawy do ust. Nie należy kręcić się na krześle. Ręce trzymamy na stole, nie pod nim. Jeśli akurat nie jemy lewą ręka, to kładziemy ją na krawędzi stołu na wysokości nadgarstka. Nie należy bawić się sztućcami, ani bębnić palcami w blat stołu. W krześle należy rozsiąść się dość wygodnie i wykorzystać to, że mamy oparcie dla pleców. Ważną zasadą jest to, aby nie mówić z pełnymi ustami oraz nie mlaskać, gdyż może to być nieprzyjemne dla innych osób spożywających posiłek. Pamiętajmy także, że korzystanie z telefonu komórkowego także jest wyrazm braku kultury.
Odpowiednie wychowanie i kultura osobista to nasza wizytówka. To w jaki sposób zachowujemy się pozwala na poznanie nas i odbiór naszej osoby przez innych ludzi. Ważną kwestią jest savoir vivre, dzięki któremu będziemy umieli zachować się podczas spotkań, rozmowy czy zjazdu rodzinnego. To w jaki sposób zachowujemy się, świadczy jedynie o nas i naszych manierach.
Komentarze ( )