– Cześć, Dominiku. 

– Elo melo 320, siemano kolano, gitara siema i jedziemy z tymi kokoszkami !!!

– Dlaczego zdecydowałeś się kandydować na przewodniczącego gimnazjum?

– Bo uważam, iż mogłaby to być bardzo dobra forma ekspresji mych chęci do zmieniania różnych niedoskonałości, do których mój nihilizm był kierowany.

– Eee, wspaniale. Cóż za ciekawa odpowiedź. Pamiętasz jak czułeś się podczas wyborów?

– Czułem lekką konsternację, wszak jednakże nie przeszkadzało mi to w wygłoszeniu przemowy oraz utrzymaniu atencji słuchających.

– Jakie były twoje główne postanowienia?

– Mymi głównymi postulatami wyborczymi były: wprowadzenie niemożności zadawania zadań domowych przez nauczycieli z piątego dnia tygodnia na pierwszy dzień tygodnia następnego oraz obietnica przywrócenia noży na jadalnię szkolną.

– Jak czujesz się w tej roli?

– Całkiem supcio, ale czasem mi odwala.

– Czy bycie przewodniczącym przynosi Ci jakieś korzyści?

– Piastowanie owej funkcji przynosi przede wszystkim spełnienie personalne oraz świadomość, iż mogę coś zdziałać.

– Czy w przyszłym roku również zamierzasz kandydować do tej roli?

– Sądzę, iż będzie to dobry pomysł, albowiem polegam na swych poplecznikach.

– Dziękuję za wywiad.

– Spoks, ziom.