Każdy z nas robi zakupy ubraniowe, jedzeniowe, papiernicze i wiele innych, lecz mało kto zdaje sobie sprawę z tego, jaką ciężką pracę wykonują ludzie zanim raczymy kupić te wszystkie rzeczy. W czasach, w których żyjemy, ludzie mają znieczulicę, są obojętni dosłownie na wszystko, nie ważne, czy chodzi o sąsiada, zwierzę czy nieznane nam osoby. Mieszkańcy wielkich, bogatych miast lubią żyć w przyjemnym świecie, w którym nie ma zła…

Niestety, taki świat nie istnieje. Nie chcemy wiedzieć prawdy, która nam się nie podoba, dlatego mamy klapki na oczach, ale koniec z tym! Zamierzam pokazać wam, jak dużo nie wiecie…

Najwięcej dzieci wykorzystywanych do pracy jest w Indiach, Bangladeszu i na Filipinach. Najczęściej dzieci pracują, aby spłacić dług rodziców lub po prostu aby wyżywić rodzinę. Najgorsze jednak jest to, że za produkt, który wyprodukuje takie dziecko, płacimy sporą sumę, a ono nie dostaje nawet połowy tego. W Indiach dzieci pracują m.in. przy produkcji cegieł, sztucznych ogni i, lubianych przez wszystkich, piłek futbolowych. Jeżeli chodzi o Filipiny to dzieci w potwornych warunkach pracują przy produkcji wyrobów tytoniowych. Jest to nie do przyjęcia! Może ktoś z was kupił ostatnio zegarek lub buty? Bangladesz to miejsce, gdzie wykorzystywane są dzieci do wykonywania prac w przemyśle, którego wytwory następnie MY kupujemy w sklepie. Jak myślicie, ile tak naprawdę kosztuje koszulka ze zwykłej sieciówki? Szczerze, kilkanaście groszy, a my płacimy kilkanaście złotych.

Czy to fair? Każdy odpowie, że nie, ale czy robimy coś, żeby to zmienić ? Oczywiście że nie, bo przecież co może zrobić jedna osoba… Każdy tak myśli i dlatego jest jeszcze gorzej i nic się nie zmienia.

Każdy z nas narzeka na szkołę, tak naprawdę nie zdajemy sobie sprawy, jak duże szczęście mamy, mogąc się uczyć. Te dzieci nie chodzą do szkół i od początku swojego życia są przyzwyczajane do pracy, co powoduje, że łatwo nimi manipulować i są tanią siłą roboczą dla Europy. Nie zdajmy sobie sprawy, ile osób, w tym dzieci, zmarło podczas takiej pracy. Nie zdajemy sobie z tego sprawy, że ich śmierć to… również nasza wina.

Zainteresowanych tematem polecam film “The true cost”: (123movieswatch.online/film/the-true-cost-5229/watching.html)
oraz porady organizacji Fair Trade
(www.fairtrade.org.pl/sprawiedliwy-handel/co-jest-sprawiedliwy-handel-fair-trade/).

W Konwencji o Prawach Dziecka, przyjętej przez ONZ, czytamy:

„uznając, że dziecko dla pełnego i harmonijnego rozwoju swojej osobowości powinno wychowywać się w środowisku rodzinnym, w atmosferze szczęścia, miłości i zrozumienia, uważając, że dziecko powinno być w pełni przygotowane do życia w społeczeństwie jako indywidualnie ukształtowana jednostka, wychowana w duchu ideałów zawartych w Karcie Narodów Zjednoczonych, a w szczególności w duchu pokoju, godności, tolerancji, wolności, równości i solidarności, mając na uwadze, że potrzeba otoczenia dziecka szczególną troską została wyrażona w Genewskiej Deklaracji Praw Dziecka z 1924 r. oraz Deklaracji Praw Dziecka przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne 20 listopada 1959 r. i uznanej w Ogólnej Deklaracji Praw Człowieka, w Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych (…), w Międzynarodowym Pakcie Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych (…), jak również w statutach i stosownych dokumentach wyspecjalizowanych agencji i międzynarodowych organizacji zajmujących się zapewnieniem dobrobytu dzieciom (…).”

Deklaracje piękne! Jak to jednak możliwe, że mimo takich słów, miliony dzieci wciąż pozbawionych jest tych podstawowych praw?! Dane UNICEF są alarmujące – organizacja podaje, że aż 150 milionów dzieci na całym świecie zmuszanych jest do pracy (www.unicef.pl/Centrum-prasowe/Informacje-prasowe/150-mln-dzieci-na-swiecie-pracuje).

W państwach Afryki Subsaharyjskiej niemal jedna czwarta dzieci pracuje w warunkach wpływających na ich zdrowie i rozwój (wyborcza.pl/1,155290,18105511,150_mln_dzieci_na_swiecie_pracuje.html).

Polecam również artykuł na blogu (krzyczaca-w-ciemnosci.blog.pl/2005/06/12/przymusowo-pracujace-dzieci-wolaja-s-o-s/).

Podsumowując… Te dzieciaki nie mają łatwego życia, a ty zastanów się, co kupujesz i jak wygodną masz codzienność.