Kilka lat temu w dużej miejscowości żyła sobie dziewczynka o imieniu Asia. Miała ona 15 lat i była miłą, spokojną nastolatką. Dziewczynka codziennie wracała ze szkoły krótszą drogą, która prowadziła przez mały las. Jednak Asia nie bała się tamtędy chodzić, ponieważ droga ta była widoczna z ulicy oraz dużo osób tędy spacerowało
Pewnego razu, gdy Asia wracała ze szkoły ,spotkało ją coś niespodziewanego i strasznego. A było to tak… nastolatka była szczęśliwa, że skończyła już lekcje i dostała piątkę z historii, więc szybko ubrała się i wybiegła ze szkoły. Chciała jak najszybciej znaleźć się w domu, aby pochwalić się bardzo dobrą oceną rodzinie. Dlatego też wybrała drogę na skróty, ale po chwili bardzo tego żałowała. Kiedy szła, zaczepił ją jakiś dobrze zbudowany mężczyzna, lecz Asia nie odpowiadała na zaczepki. Chciała go ominąć, gdy mężczyzna złapał ją za ubranie i popchnął na ziemię. Wtedy nastolatka zaczęła krzyczeć o pomoc. Mężczyzna widząc to, uderzył Asię w twarz. Kilka osób obserwowało to zajście, ale nikt nie pomógł. Nawet dorośli ludzie szybko mijali szamoczącą się dziewczynę. Nastolatka zaczęła kopać i bić mężczyznę, aby móc się uwolnić. Jednak to nic nie pomogło. Aż tu nagle grupka nastolatków z jej szkoły zainteresowała się tym, co się tam dzieje. Szybko przybiegli, ale zareagował tylko jeden chłopak o imieniu Marek. Zadzwonił pod numer 112 i opisał sytuację. Kiedy się rozłączył, zobaczył, że dziewczynka jest przerażona, a mężczyzna zaczyna rozrywać jej ubranie. W jednej chwili bez zastanowienia Marek podbiegł do mężczyzny i zaczął bić go z całych sił. W tym samym momencie przyjechała policja, która od razu zabrała mężczyznę do radiowozu. Wtedy nastolatek przybliżył się do płaczącej Asi. Kiedy zobaczył , jak dziewczyna swoimi rękami próbuje zakryć porwaną bluzkę, to postanowił zdjąć swoją bluzę i ją okryć. Marek został przy Asi aż do przyjazdu pogotowia. Potem policja poinformowała o całym zdarzeniu rodziców dziewczynki. Rodzice oczywiście za chwilę przyjechali do szpitala, aby zobaczyć swoja córkę. Najbardziej tym wszystkim zdenerwowała się mama dziewczynki. Przez kolejne dni Asia nie mogła spać spokojnie, ponieważ ciągle przypominało jej się straszne wydarzenie. W nocy miała koszmary. Dlatego kilka razy rozmawiała o tym zajściu z mama i psychologiem. Nastolatka trochę się ucieszyła, gdy odwiedził ją Marek. Rozmawiali ze sobą kilka godzin na różne tematy w szpitalu. Asia dzięki temu choć na chwilę zapomniała dlaczego znalazła się w tym miejscu. Niedługo po tych odwiedzinach dziewczynka mogła wracać do domu i szkoły, lecz ciągle bała się powrotu. Jednak później przekonała ją do tego mama. Pierwszego dnia po powrocie do szkoły Asia podziękowała Markowi za uratowanie i wręczyła mu mały upominek. Chłopiec nie chciał go przyjąć, ponieważ powiedział, że nie zrobił tego dla nagrody. Zaproponował ,żeby zostali przyjaciółmi. Dziewczyna bardzo się ucieszyła i zgodziła się na przyjaźń. Potem Asia przyznała się, że uważa Marka za swojego bohatera.

Myślę, że ta historia uczy nas, jak reagować w sytuacjach przemocy i zagrożenia życia. Nie być obojętnym na czyjąś krzywdę i pomagać bezinteresownie, ponieważ w zamian możemy również coś otrzymać. W tej historii Asia zyskała nowego prawdziwego przyjaciela, a Marek przyjaciółkę, na którą może zawsze liczyć.
Alicja Nowacka