Jest to drugi film zrobiony przez Walt Disneya studio po wykupieniu przez nich praw do marki Star Wars od Georga Lucasa i Lucas Film Studio. Fabuła filmu dotyczy zdarzeń przed samą “Nową nadzieją”.

Narracja skupia się na przedstawieniu widzowi rebeliantki Jyn Erso (granej przez Felicity Jones), która wraz grupą rebeliantów próbuje wykraść plany najbardziej zabójczej broni Imperium, czyli Gwiazdy Śmierci. Obok Felicity Jones w filmie pojawią się m.in. Diego Luna (Cassian Andor), Riz Ahmed (Bodhi Rook), Ben Mendelsohn (Orson Krennic), Mads Mikkelsen (Galen Erso). Sama akcja dzieje się między III a IV epizodem i jest tak zwanym spin-offem.  Zdarzenia “Łotra 1” mają kończyć się dosłownie na kilkanaście minut przed sceną otwierającą “Nową nadzieję”, o czym widz dowiaduje się oczywiście na końcu filmu i dzięki temu potrafi jakoś umieścić wydarzenia w całości znanej sobie sagi. W filmie pojawia się również nie kto inny, jak sam mroczny lord Sithów Darth Vader. Dodatkowo wprowadzone się nowe postaci, których nie było we wcześniejszych częściach. Niestety, reżyserem tej części nie jest Georg Lucas, co jednak nie oznacza, że nowa produkcja jest oderwana duchem od całej sagi.

Po raz pierwszy jednak to, co było sensem wszystkich części sagi, czyli Moc, zostaje odsunięta na plan dalszy (nawet nieistniejący). To bohaterowie przedstawiają swoją siłę w ogóle nie korzystając z tego, co tak barwnie w innych częściach opisywał Yoda, czyli z “drobinek siły unoszących się wokół nas i czekających, by zagarniać je pełną dłonią”. Tutaj ową Mocą jest siła pojedynczych ludzi, nie przywódców, a rebeliantów nierozumiejących ogromu całej walki, a skupionych na wykonaniu dobrze powierzonego zadania. Owa Moc to współpraca, sumienność i nadzieja, która, jak powiedziała główna bohaterka, tworzy rewolucje. Myślę, że zachęciłem was do pójścia na ten film.